De waarde van een big bag wordt bepaald door tweetal factoren:
- Transportkosten: van productieplaats naar de uiteindelijke klant. In het gros van de gevallen zit hier nog een groothandel tussen, aangezien big bags per volle container worden ingevoerd. Er zijn weinig klanten die een hele container (10.000 – 16.000 stuks) voor eigen gebruik koopt
- Grondstofkosten: big bags worden gemaakt van de kunststof ‘polypropyleen’ (pp). De prijs van pp wordt beïnvloed door vraag en aanbod, maar is ook gerelateerd aan de olieprijs.
- Productiekosten – de machines die de pp garen maken, gebruiken doorgaans veel stroom (en de omringende fabriek gebruikt weer veel gas)
Het gros van de big bags wordt in Azie gefabriceerd. Landen als India en China zijn grote exporteurs van deze bekende bulkzakken. Zoals bekend stegen de containerprijzen gigantisch de afgelopen tijd, waardoor deze lage lonen landen minder interessant werden als big bag producent. Tussenhandelaren probeerden de hoge transportkosten te omzeilen, door producenten dichter bij huis te zoeken, zoals Turkije. Dit is helaas geen simpele opgave, daar de arbeidskosten in Turkije weer aanzienlijk duurder zijn dan in India en China. Ook speelt mee dat veel importeurs van big bags hun vaste inkoopkanalen hebben waar ze jarenlang een relatie mee hebben opgebouwd. Ook is men in de loop der jaren vertrouwd geraakt met de culturele verschillen met de bestaande producenten, waardoor een overstap naar een producent in een ander land, met een andere cultuur, geen sinecure is.
De kunststof polypropylene is een van ’s werelds meest gebruikte kunststof grondstof. De reden is de combinatie van flexibiliteit en sterkte. Polypropyleen is dus buigzaam, maar ook nog eens heel sterk en daardoor de ideale grondstof voor een zak dat een grote draaglast moet kunnen tillen. De prijs van Polypropylene was tot 2020 vrij stabiel, circa 1.100 kg per ton. Gedurende 2020 zakte de prijs echter, maar veerde deze in 2021 al snel op tot ruwweg 2.200 e per ton. Dit betekent dat een zandbig bag, die gemiddeld 1,2 kg weegt niet grofweg 1,3 e (1,1 x 1,2) aan materialen nodig heeft, maar 2.6 e. Dit is een stijging van 100%, enkel door gestegen grondstofkosten!
We kunnen wel zeggen dat we inmiddels in het “Post-Corona” tijdperk zitten. De vraag naar nieuwe producten begint inmiddels af te nemen, en de transportkosten voor een container uit Azië zijn flink aan het dalen. Laatste komt met name een betere balans in het aantal containers dat zich in Azië bevindt, als in Europa. Daarnaast is de olieprijs de laatste maanden aan het dalen. Kortom, de dalende vraag naar producten (dus ook de vraag naar kunststof van propylene), een dalende olieprijs en lagere transportkosten zorgen ervoor dat de prijs van een lege big bag daalt.
Voor alle industriële verpakkingen geldt dat een prijsdaling meer dan welkom is, en een neerwaarts effect zal hebben op de inflatie. Voor big bags geldt dat de daling specifiek van invloed zal zijn op producten die van oudsher in big bags worden vervoerd, zoals kruiden, baby voeding, diervoeding, maar ook rudimentaire materialen zoals zand en grind.
Een neveneffect dat de lezer van dit artikel niet snel zal bedenken, is de handel in gebruikte big bags. Aangezien big bags na Corona prijzige bulkzakken werden, is de handel in gebruikte big bags ook flink toegenomen. Nu de prijzen dalen, zal de animo voor tweedehands big bags (ook op marktplaats) snel dalen.
Als nieuwe big bags goedkoper worden, zou dan de prijs van oude big bags ook dalen? Het antwoord op deze vraag is niet per definitie “ja”. Big bags vormen een gewilde grondstof voor gerecycled poly propylene; de zakken worden middels een heel recyclingproces veranderd in kleine korrels te hergebruiken polypropylene. Het is nu zo dat er veel schaarste is in de markt van gerecycled plastic. De oorzaak hierachter is een grotere vraag naar gerecyclede kunststoffen; het aanbod blijft echter beperkt. Kortom, nu nieuwe big bags goedkoper in waarde zijn geworden, is het niet gezegd dat gebruikte lege big bags automatisch ook dalen in waarde. Hierbij moet nog een kanttekening gemaakt worden, dat er veel (meer) energie nodig is om een big bag te recyclen (shredderen, wassen, smelten) dan om een nieuwe te maken. Gezien de huidige energieprijzen, zullen gerecyclede kunststofstromen dus ook beperkt dalen, gezien de gestegen productiekosten.
Er zijn meerdere factoren die de toekomstige prijs van big bags zullen bepalen:
- Alternatieve grondstoffen voor polypropylene
- Transportkosten van Azië naar Europa
- Kosten voor Arbeid in lage loonlanden zoals India en China
Inmiddels heeft plastic geen goede naam. Plastic wordt gezien als één van de grootste vervuilers van onze ocean, waardoor veel dieren en planten dood gaan. Om die reden is men constant op zoek naar ecologisch verantwoorde vervangers van kunststoffen. De uitdaging van een geschikte grondstof voor big bags, is dat deze net zo sterk moet zijn als flexibel. Vaak is het lastig om beide eigenschappen te combineren in één grondstof, met de vereiste dat deze grondstof ook nog eens afbreekbaar is in de natuur (zonder hulp van ‘ideale omstandigheden’). Er zijn reeds meerder initiaven ontplooid om een kunststof te maken die ecologisch verantwoord zijn. Zo heeft de Nederlandse startup “Avantium” een 100% biologisch afbreekbare kunststof ontwikkeld, die als alternatief voor PET kan fungeren. Helaas is het niet mogelijk om een big bag van PET te maken, maar het geeft de burger wel moed.
De wereld is niet meer de stabiele wereld, zoals we die kennen. De prijzen voor fossiele brandstoffen lijken steeds meer door geo-politieke krachten bepaald te worden, in plaats van door vraag- en aanbod. Het blijft daarom koffiedik kijken hoe transportkosten zich in de toekomst zullen ontwikkelen. Het staat wel vast dat veel Europese bedrijven zich willen losweken van productie in het Verre Oosten. Het is daarom geen vreemde gedachte als in de nabije toekomst fabrieken in Europa big bags zullen produceren, om de aanvoer van deze “economisch kritische” container te waarborgen.
Men denkt dat China een onuitputtelijke bron is van menselijk kapitaal. Het tegendeel is waar! China kent een bevolking met een zeer scheve demografie. Een steeds groter deel van China is aan het vergrijzen, waardoor arbeid een steeds grijzer goed wordt. Deze trend lijkt zich de komende decennia voort te zetten, waardoor China zich uiteindelijk uit de markt zal prijzen voor wat betreft de “producent van de wereld”. En India, kent ook zijn eigen problemen….
