In dit artikel over cowboys en Indianen beginnen we met het ontstaan en de cultuur van de Indianen. Indianen zijn de oorspronkelijke bewoners van Amerika. Columbus dacht in 1492 in Indië beland te zijn en noemde de mensen die hij toen ontmoette Indios. En die term is later weer veranderd naar Indiaan. Maar zoals we allemaal weten was Columbus destijds helemaal niet in Indië aangekomen. Hij had een compleet nieuwe werelddeel ontdekt en dat was Amerika. De inwoners van Amerika had hij dus Indianen genoemd.
Nog een stuk verder terug in de tijd: onderzoek heeft uitgewezen dat de Indianen ongeveer 20.000 à 30.000 jaar geleden over de Beringzee en Alaska in verschillende groepen in Amerika zijn aangekomen. Ze zijn oorspronkelijk gezien van Aziatische oorsprong. Waarschijnlijk bestonden er voor die grote volksverhuizing nog helemaal geen mensen in Amerika en de Indianen zouden dan dus de eerste bewoners van dit continent zijn geweest.
Nu, maar toen ook al, bestond er niet een bepaald type Indiaan. De grote groep mensen die de Beringzee was overgestoken bestond uit verschillende stammen. En al die stammen hadden weer hun eigen kenmerken. Zo woonden de Irokezen bijvoorbeeld in een soort rechthoekige hutten met wanden van geweven matten of de bast van bepaalde bomen bestonden. De Apachen hadden hun hutten juist weer bedekt met een graslaag.
De Siminolen woonden in een soort paalwoningen terwijl de Pueblo-Indianen weer een ander soort onderkomen hadden gebouwd. Heel bijzonder en goed doordacht. Hun huizen waren min of meer op elkaar gestapeld. Een echte ingang hadden ze dan ook niet. De bewoners klommen met ladders op het dak en gingen hun woning dan binnen via een luik. De indianen die in het noordwesten van Amerika waren komen wonen, hadden houten huizen met wanden en vloeren van hout. En voor hun woning stond dan een totempaal, versierd met prachtig houtsnijwerk.
Het stereotiepe beeld dat de meeste mensen van een Indiaan hebben, is gebaseerd op de prairiestammen uit de negentiende eeuw. De wapens van deze roodhuiden de blaaspijp, de speer en natuurlijk de pijl en boog. Aan de pijlen zaten meestal veren die per gebied en stam van kleur verschilden. In het oosten en op de prairie werden ook knotsen gebruikt om wild te doden. Bij het gebruik van speren hoorden uiteraard ook de schilden. Later, toen de kolonisten in beeld kwamen, gebruikten de Indianen ook geweren om mee te vechten. Die hadden ze verkregen door middel van ruilhandel met de blanken.
In films zien we meestal allemaal Indianen met een grote, kleurrijke hoofdtooi van veren. Maar in werkelijkheid werd dat helemaal niet zo veelvuldig gebruikt. Een gewone Indiaan mocht alleen een adelaarsveer in zijn haar steken als hij een uitermate dappere daad had verricht. En alleen de dorpshelden mocht bij bijzondere bijeenkomsten een verentooi dragen. En als de Indianen op oorlogspad waren of gewoon gingen jagen, droegen ze al helemaal geen hoofdtooi. Wel waren er bepaalde stammen die hun hoofd kaal schoren en er dan een soort kam van roodgeverfde hertenharen op plaatsen. Dat was hun manier om te laten zien bij welke groep ze hoorden.
Onderling vertoonden de stammen dus al tal van verschillen. De verschillende groepen hadden hun eigen taal en konden elkaar daarom ook niet verstaan. Om met elkaar te communiceren gebruikten ze gebaren. Met name de Indianen op de prairie maakten hier veel gebruik van. Rooksignalen en tekens met vuur maakten ook onderdeel uit van de manier waarop de stammen onderling probeerden te communiceren.
Nu stappen we over naar de koeienjongen. Want we hebben het hier over Indianen én cowboys. Bij de meeste mensen doemt nu meteen het beeld op van een sterke, stoere, heldhaftige vent op een steigerend paard, ongeschoren, rode zakdoek om zijn nek en in het bezit van een paar revolvers, een leren hoed en een paar stoere cowboylaarzen. Klopt dat plaatje? Ja en nee.
In werkelijkheid is een cowboy simpelweg een persoon die vee hoedt in Noord-Amerika. Hoeden van het vee wordt daar over het algemeen zittend op een paard uitgevoerd. Simpelweg omdat de ranches heel groot zijn. Daarnaast voert een cowboy nog allerlei andere taken uit op en rond de boerderij. De meeste cowboys werken in vaste dienst of hebben een seizoen contract.
De historische Amerikaanse cowboy ontstond aan het einde van de negentiende eeuw toen op verschillende plekken in de VS de behoefte ontstond om grote hoeveelheden vee samen te brengen gezamenlijk naar locaties te brengen waar de runderen gemerkt of geslacht konden worden. In de loop van de tijd zijn door de verschillen in veehouderijtradities ook verschillende soorten cowboys ontstaan. Kledingstijlen, vaardigheden en de manier van werken ontwikkelden zich. Tegenwoordig doen veel cowboys mee aan rodeo's. Hier kunnen zij hun vaardigheden als ruiter en hun klasse als hoeder van het vee laten beoordelen. Daarnaast kunnen zij zich meten met hun collega’s.
Het clichébeeld van de cowboy als revolverheld is ontstaan door de opkomst van de western films, ook wel cowboyfilms genoemd. Dit is een heel populair filmgenre in de Verenigde Staten en ver daar buiten. In een western movie wordt het landelijke leven omstreeks de tweede helft van de 19de eeuw sterk geïdealiseerd en geromantiseerd. Het centrale thema is vaak de strijd tussen goed en kwaad. De meeste western films zijn stevige actiefilms met een bankroof of een afpersing als rode draad. Natuurlijk wordt er in deze films ook veel geschoten en gevochten om de spanning erin te houden.
Vaak laten de films ook prachtige beelden zien van Nevada en Arizona, terwijl de meeste cowboys in Texas en New Mexico leven en leefden. In veel cowboyfilms spelen ook de Indianen een belangrijke rol. Er wordt vriendschap gesloten of juist niet. Dan wordt er juist met man en macht tegen elkaar gevochten. De Indiaan maakt gebruik van pijl en boog, de cowboy weet als geen ander hoe hij zijn revolver moet hanteren. Beiden beschikken over bepaalde vaardigheden en eigenschappen en die worden in een Western zo veel mogelijk uitvergroot en aangedikt. Dus komen die kenmerken van cowboys en Indianen ook maar enigszins overeen met de werkelijkheid? Nee, totaal niet.
