De Duitse herder is een rashond welke hoort bij de herdershonden. Zoals de naam al doet vermoeden komt de Duitse herder van oorsprong uit Duitsland. De hond wordt ingezet voor diverse doeleinden en is ook geschikt als gezinshond.
De Duitse herder is een grote hond, hij is gestrekt, krachtig en erg goed gespierd. De knoken dienen droog te zijn bij dit ras en de totaalstructuur is vast. Reuen hebben een schofthoogte tussen de 60-65 cm en teefjes tussen de 55-60 cm. De vachtkleur van de Duitse herder is meestal zwart en (licht)bruin of (wolfs)grauw. Er zijn eigenlijk twee soorten, namelijk de lijn voor de show en de werklijn. De Duitse herders voor de showlijn zijn meestal zwartroodbruin en hebben een aflopende rug en ze zijn ook groter en zwaarder. De honden voor de werklijn zijn wat kleiner en vaak grauw of zwart van kleur.
Het karakter van de Duitse herder is evenwichtig, het is een zelfverzekerde, onbevangen, zenuwvaste en goedaardige hond. Het zijn opmerkzame en handelbare honden. De honden moeten in het bezit zijn van moed, strijddrift en hardheid. Als zij dit bezitten dan zijn ze geschikt als geleidehond, waakhond, verdedigingshond, diensthond en herdershond. De Duitse herder kan dominant zijn en daarom is een goede training belangrijk. De Duitse herders zijn erg trouw aan hun baas.
Het trainen van de Duitse herder kun je als baasje het beste als een uitdaging zien. De Duitse herder vindt het erg leuk om met zijn baas te spelen en voor zijn baas te werken. Als je er samen plezier in hebt, dan bouw je een mooie band op met elkaar. Het ras wordt vaak gebruikt als speurhond, waakhond, politiehond en ook als blindengeleidehond. Ze leren namelijk snel en goed en zijn erg gehoorzaam. Als je met je hond aan het trainen bent, dan merk je ook op dat je hond er plezier in heeft. Ze kunnen ook goed overweg met kinderen en met andere honden. Het zijn trouwe honden, ze hebben niet de neiging om weg te lopen.
Naast voldoende beweging is denkwerk voor de Duitse herder ook erg belangrijk. Je kunt de honden verschillende oefeningen leren en spelletjes met ze spelen. De honden willen graag voor je werken en ook voor speuren zijn zij geschikt. Spelenderwijs kun je de honden erg veel leren en ze hebben ook uitdaging nodig.
Voldoende beweging is voor de Duitse herder van groot belang. Tot de hond volledig is volgroeid moet je wel goed opletten met bepaalde draaibewegingen, omdat de gewrichten anders te zwaar belast kunnen worden. Zwemmen en wandelen is geschikt voor deze honden, fietsen kan ook maar dan pas wanneer ze zijn uitgegroeid. De Duitse herders wandelen graag, houden je goed in de gaten en zijn altijd in voor een spelletje onderweg. Contact met de baas vinden ze erg prettig en ze werken graag voor je. Ook apporteren is iets wat deze honden erg graag doen.
Er zijn erfelijke ziekten geconstateerd bij de Duitse herders. Het gaat daarbij met name over heupdysplasie (HD) en elleboogdysplasie (ED). HD kan de Duitse herder krijgen door erfelijke factoren, maar ook door invloeden van buitenaf. Om vast te stellen of er sprake is van HD, kunnen er foto’s worden gemaakt, er zijn verschillende vormen van HD:
Huidaandoeningen komen bij de Duitse herder ook met grote regelmaat voor. Atopie is hier een voorbeeld van. Dit is een jeukende en allergische huid. De honden zijn ook gevoelig voor hot spot. Dit is een jeukende ontsteking van de huid, deze komt veel voor bij honden met een dikke vacht. Het kan een gevolg zijn van atopie.
Wanneer je de keuze maakt voor een Duitse herder, dien je rekening te houden met de verzorging. De vacht moet namelijk regelmatig geborsteld worden. Het ras verhaart veel. Daardoor kun je de hond beter regelmatig kammen, zodat de losse ondervacht wordt verwijderd. Qua verzorging is het ook belangrijk dat je let op goed voer. Het beste kun je de hond wanneer je hem eten hebt gegeven twee uur laten rusten. De spijsvertering van de Duitse herder is namelijk erg gevoelig. Dit heeft te maken met de diepe borstkas. Als je hem niet voldoende laat rusten na het eten, dan loopt de hond het risico op een maagtorsie. Een maagtorsie is een omdraaiing van de maag, dit kan dodelijk zijn als je niet op tijd bij een dierenarts kunt zijn. Zorg er ook voor dat je Duitse herder niet te dik wordt, zodat de gewrichten niet overbelast raken.
De Duitse herder pups zijn vaak snel onder de indruk van nieuwe en onbekende dingen. Socialiseren is daarom erg belangrijk als je een Duitse herder pup neemt. Dit geldt voor alle honden. De socialisatie moet rustig en goed verlopen. Je kunt de hond het beste rustig laten wennen aan mensen en honden. Daardoor kun je voorkomen dat hij later tegen vreemden en soortgenoten uit gaat vallen en gaat blaffen. Als je pup bang is, dan kun je hem rustig ergens aan laten wennen op een veilige plek. De Duitse herder pups leren snel en ze zijn vrij ongevoelig voor fysieke straf. Ze zijn wel gevoelig voor je stem. Ook de beloning met een speeltje valt altijd goed in de smaak. Goed gedrag kun je het beste meteen belonen en dan kun je veel aan je Duitse herder pup leren. De Duitse herder heeft vaak wel de neiging om te ‘herderen’. Hij wil de roedel graag bij elkaar houden. De roedel is dan het gezin waarbij hij woont en waartoe hij behoort.
Het kan zijn dat iemand een Duitse herder om welke reden dan ook niet meer in huis kan hebben of er niet meer voor kan zorgen. Dan worden de honden vaak herplaatst. Je hebt de morele verplichting om ervoor te zorgen dat jouw hond een goed en veilig thuis krijgt, waar hij wordt gewaardeerd en geaccepteerd zoals hij is, want hij is uiteraard al gevormd bij zijn eerste eigenaar. Het omgekeerde is ook mogelijk.Je kunt zelf als je een Duitse herder wilt ook een herplaatser nemen. Het is daarbij wel van belang dat je zoveel mogelijk over de hond te weten komt, zoals bepaalde gedragingen wat hij heeft meegemaakt etc. Daardoor leer je je hond ook beter kennen en kun je bepaalde gedragingen vaak ook beter begrijpen. Geef de hond veel liefde en positieve aandacht en heb extra veel geduld met een hond die van eigenaar moet veranderen. De hond heeft zo zijn gewoontes bij zijn vorige eigenaar, deze kan hij niet ineens loslaten en veranderen. Laat de hond duidelijk merken wat je van hem of haar verwacht, maar geef het de tijd als het niet meteen lukt. Baasje en hond moeten naar elkaar toegroeien. De hond moet opnieuw vertrouwen krijgen, nadat hij is afgestaan. Hoe moeilijk is dat? Met begrip, geduld, liefde en aandacht zal dit lukken.
De Duitse herder is een fijne gezinshond. Als je andere huisdieren hebt of jonge kinderen, dan kun je ze rustig aan elkaar laten wennen en dan groeit het vaak fijn samen op. Zorg er voor dat je kinderen nooit alleen laat bij de hond, dit geldt voor alle hondenrassen. Kinderen kennen de hondentaal vaak niet en kunnen ook iets bij de hond doen wat de hond niet fijn vindt waardoor de hond hier op reageert. Als je er bij bent en je zorgt dat alles goed verloopt, dan is er niets aan de hand en kun je een heel fijne gezinshond hebben als je voor de Duitse herder kiest. Als de Duitse herder veel binnen is, zorg er dan wel voor dat hij zijn energie kwijt kan. De honden hebben nou eenmaal veel beweging nodig. Kun jij je hond dit niet bieden, leg dan een mooie knuffelhond van pluche op de bank. Deze hoeft niet regelmatig mee naar buiten. Als je er echter voor wilt gaan om een prachtige band op te bouwen met een Duitse herder dan heb jij vele jaren een vriend om je heen die je door dik en dun zal beschermen en waarmee je vele speel- en werkuren zult doorbrengen. Neem de tijd om de hond te observeren. Er is zoveel te ontdekken over de Duitse herder. Let maar eens op hoe slim hij (zij) is!
