In de 19e eeuw begint Amerika hard te groeien. De Amerikanen hadden natuurlijk wel politie, maar ze hadden eigenlijk te weinig bevoegdheden. Speciale zaken konden ze hierdoor niet oppakken of bepaalde taken konden ze niet uitvoeren. Rechtshandhaving leek meer een politiek spelletje dan een serieuze zaak. Hierdoor leek het erop dat er een hoop criminelen in Amerika weg konden komen. Doordat de Verenigde Staten geen land, maar een federatie was konden ze gewoon naar een andere staat “vluchten”. Als ze in een andere staat kwamen dan was er een andere politiemacht. Er waren ook nog eens andere wetten waardoor sommige criminelen niet strafbaar waren. Doordat ze in een andere staat terecht kwamen konden ze niet meer bestraft worden. De criminaliteit kon hierdoor slecht bestreden worden in Amerika.
In 1892 komen de progressieve politicussen Theodore Roosevelt en Charles Bonaparte samen. Ze vinden allebei dat er veel mis is met de wetshandhaving in hun land. Roosevelt is op dat moment nog ambtenaar in de staat Maryland. Hij houdt zich o.a. bezig met politiezaken. Bonaparte is ook ambtenaar en ze ontmoeten elkaar tijdens een staatsvergadering in Baltimore. Roosvelt besloot een beetje te gaan opscheppen tegen Bonaparte. Hij vertelde met grote verhalen over de bewegingen die hij teweeg had gebracht. Ondanks het opscheppen konden ze elkaar wel vinden in hun politieke ideeën over de politie.
In 1901 wordt Theodore Roosevelt officieel verkozen als president van de Verenigde Staten. Hij besluit daarop om na vier jaar Bonaparte uit te roepen tot de minister van justitie. Hij wil namelijk de plannen die ze gemaakt hebben gaan uitvoeren. Tot op heden was het nog ongebruikelijk om rechtshandhaving op nationaal niveau te gaan uitvoeren. De plannen waren dus absoluut een revolutie in de politieke geschiedenis. De rechtspraak werd in sommige steden zelfs per stad geregeld. Dankzij betere communicatie aan het begin van de twintigste eeuw zou het nu wel mogelijk zijn om zoiets nationaal te regelen.
In 1908 richt Bonaparte een speciale politiemacht op met speciaal getrainde agenten. Voorheen waren er weleens zaken op nationaal niveau, maar daarvoor werd er altijd gebruik gemaakt van privé detectives. Met de speciale agenten zou dit verleden tijd moeten zijn. Daarnaast zouden ze op de kosten kunnen besparen en de agenten zijn verplicht om rechtstreeks aan hem te rapporteren. Iets wat tot nu toe nog niet gebeurden met de dure privé detectives. Hij wil graag zelf de controle hebben over de speciale onderzoeken die door de politiemacht uitgevoerd worden. Het team dat wordt samengesteld met speciale agenten waren hoogopgeleide experts. Hun taak was de misdaad op nationaal niveau bestrijden en corruptie tegen te gaan. Bij het aftreden van Roosevelt en Bonaparte in 1909 volgt George Wickrsham hem op. Hij noemt de speciale politiemacht de BOI (Bureau of Investigation).
Na de oprichtingen vinden er weinig grote internationale zaken plaats. In de tussentijd houden ze zich bezig met het onderzoeken van fraude, bankzaken, schulden en faillissementen. In 1910 wordt de Mann Act ingesteld. Hiermee wordt het illegaal om te handelen in vrouwen. Het BOI moet zich met deze zaken gaan bemoeien en bezighouden. Het kleine team van 24 agenten groeit al snel uit tot 300 speciale agenten. De meeste agenten zitten bij de grens van Mexico om smokkelpraktijken tegen te houden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog komen er nog meer taken bij voor de BOI. Ze houden zich o.a. bezig met spionage en sabotage. In die tijd worden er veel extra agenten aangenomen met een grote talenkennis. Zij kunnen zo spionagezaken uitvoeren voor de Amerikanen.
De jaren 20 worden gezien als de gewetenloze jaren. Grote gangs zijn in opkomst en ze verdienen veel geld aan de drooglegging in Amerika. Ze houden zich vooral bezig met het illegaal verkopen van drank. De BOI heeft het moeilijk om deze zaken op te lossen en de misdadigers op te pakken. Maar doordat de gang zichtbaar aangepakt worden begint de BOI naam te krijgen binnen de Verenigde Staten.
Edgar Hoover is net afgestudeerd aan Harvard en wordt aangesteld als het nieuwe hoofd van de BOI in 1924. Hij besluit de opleiding voor de speciale agenten te veranderen. Er wordt een strak regime gevoerd waarbij je niet meer zomaar een BOI agent kan worden. De nieuwe speciale training wordt in 1928 ingevoerd en je mag alleen nog solliciteren voor deze opleiding als je tussen de 25 en 30 jaar oud bent. Daarnaast zijn er grote veranderingen in het nationaal strafrecht en wordt er een vingerafdrukkendatabase opgestart.
Na de wetteloze jaren breekt er een nieuwe zware tijd aan voor de Verenigde Staten. Deze tijd wordt de Grote Depressie in de jaren 30 genoemd. Criminaliteit duikt opnieuw op en er is een nieuwe misdaadgolf. De nieuwe president Franklin Roosevelt wil graag dat misdaad nog beter de kop ingedrukt wordt. Hij besluit om in 1935 de BOI voortaan de FBI te noemen. FBI staat voor Federal Bureau of Investigation. Verder wil hij dat er meer aandacht is voor de FBI. Zo moet het voor de misdadigers duidelijk worden dat ze streng aangepakt worden. Er komt zelfs een dagelijks FBI nieuws bulletin. De FBI moet zo bekender worden onder het Amerikaanse volk. Daarnaast wordt ook het volk betrokken bij het opsporen van grote misdadigers. Aan het einde van de jaren 30 heeft de FBI inmiddels kantoren verspreid over 42 grote Amerikaanse steden. De kantoren hebben 654 FBI agenten in dienst en 1141 ondersteunende medewerkers.
Vandaag de dag veranderen de taken van de FBI nog steeds regelmatig. De organisatie houdt zich sinds de aanslagen van 11 september 2001 bijvoorbeeld bezig met terrorisme. Dankzij het onderzoek van de FBI kwamen ze er bijvoorbeeld achter dat er terroristen in het Amerikaanse leger zaten. In totaal waren het er zelfs meer dan honderd. Vandaag de dag houdt de FBI zich dus nog steeds bezig met de nationale veiligheid van het land. De FBI wordt ook op landelijke onderzoeken en grootschalige misdaadzaken in het land gezet.
