Ongeveer vijftig tot tachtig procent van de moeders heeft na de bevalling in de eerste dagen last van lichte stemmingswisselingen. Hierbij kan worden gedacht aan prikkelbaarheid en spontane huilbuien, maar ook nervositeit, gespannenheid en angsten komen regelmatig voor. Daarnaast heeft een moeder vlak na de bevalling vaak last van slaapproblemen. De stemmingswisselingen treden meestal enkel op tussen de derde en tiende dag na de bevalling. Daarna verdwijenn deze vanzelf weer. Het is een normale reactie die niet kan worden verward met een postnatale depressie. Deze depressie ontstaat vaak pas enkele weken of maanden na de bevalling en de klachtne houden dan langer aan
Vrijwel elke moeder heeft dus last van stemmingswisselingen na de bevalling. Hoe kun je nu herkennen of het wel of niet om een postnatale depressie gaat? De stemmingswisselingen in de eerste tien dagen na de bevalling zijn in ieder geval geen kenmerk van een postnatale depressie. Indien deze symptomen echter langer dan een paar dagen aanhouden, kan er wel sprake zijn van deze aandoening. Een postnatale depressie komt bij ongeveer één op de tien vrouwen voor.
Bij een postnatale depressie heb je geen macht meer over je gevoelens. Je wordt continu heen en weer geslingerd door allerlei verschillende emoties. Denk hierbij aan angsten die je niet kunt verklaren, zoals de angst om gek te worden, jezelf of je kind iets aan te doen of angst voor scherpe voorwerpen of het kijken naar de televisie. Een vrouw met een postnatale depressie voelt zich depressief en somber. Ze kan snel geïrriteerd en prikkelbaar zijn. Veel vrouwen worden lusteloos en zijn overbezorgd over de baby.
Veel moeders met een postnatale depressie voelen zich waardeloos en voelen zich schuldig tegenover hun omgeving omdat ze tot niets komen. Ze hebben ook het gevoel dat ze helemaal alleen staan met hun verwarde gevoelens en verliezen hierdoor het contact met de omgeving. Kenmerkend voor een postnatale depressie is dat de vrouw ook vaak geen vreugde meer beleefd aan dingen waar ze vroeger wel plezier aan beleefden. Zelfs aan hun pasgeboren kind beleven ze geen vreugde. Dit verzwijgen ze echter voor de omgeving, omdat ze het gevoel hebben dat niemand hen zal begrijpen.
Enorme onzekerheid en een opgejaagd/rusteloos gevoel zijn ook enkele symptomen die kunnen optreden bij een postnatale depressie. Sommige vrouwen met deze aandoening hebben last van hyperventialie en concentratieverlies. Verder kan een vrouw met een postnatale depressie zich agressief gaan gedragen tegen anderen en soms ook denken aan zelfdoding. Een postnatale depressie kan ook gepaard gaan met slapeloosheid of juist heel veel slapen, vermoeidenheid en opvliegers.
Verder zijn er nog een groot aantal andere symptomen die kunnen optreden bij een postnatale depressie. Lang niet altijd treden echter al deze symptomen op. Er kan bijvoorbeeld sprake zijn van onscherp zien, verlies van concentratie en een vrouw kan overal pijn hebben. Andere klachten die voorkomen zijn spontane melkafscheiding uit de borsten, duizeligheid, dérealisatie, dépersonalisatie, labiliteit, veel hoofdpijn, paniekaanvallen, een te laagbloedsuiker, pijnlijke gewrichten en spieren, libidoverlies en weinig of juist veel eten.
In veel gevallen legt een postnatale depressie een zware druk op je relatie en de relaties met andere mensen om je heen. Huwelijken en vriendschappen kunnen hierdoor stuk gaan. Het kan echter ook zo zijn dat de postnatale depressie juist de band tussen de vrouw en de man en de omgeving versterkt.
Vanaf het moment dat een vrouw open durft te zijn over haar toestand en de bijbehorende gevoelens treedt vaak verbetering op. Iemand uit de omgeving merkt dan in de meeste gevallen wel op dat het om een postnatale depressie staat. De moeder kan haar gedrag hierdoor beter begrijpen en ook de omgeving zal hier meer begrip voor tonen.
