Er wordt gesproken van draagtijd of dracht. Dit is de periode dat een foetus in de baarmoeder is, vanaf de bevruchting tot aan de bevalling. Bij zoogdieren spreken we vaak van een draagtijd.
De draagtijd van de hond is gemiddeld 63 dagen, dit is het moment wat gemeten is na de eerste dekking. Maar de draagtijd kan heel erg wisselen, het kan ook 57 dagen zijn of juist 72 dagen. Het ligt een klein beetje aan de grootte van het nestje dat de moederhond bij zich draagt. Daarbij geldt hoe groter het nest is, hoe eerder de pups geboren zullen worden en hoe korter de draagtijd dus zal zijn. Als het over een wat kleiner nestje gaat, dan is de draagtijd vaak ook wat langer. Er kan gesproken worden over een te lange draagtijd wanneer één of twee pups tijdens de zwangerschap langer dan 76 blijven zitten. Bij een nestje van drie of meer pups is een draagtijd van 71 dagen te lang.
Om er achter te komen of je hond zwanger is, kan er op verschillende manieren naar worden gekeken. Het beste kun je daarvoor naar de dierenarts gaan. Een dierenarts kan wanneer de hond zwanger is duidelijkheid hierover geven vanaf het moment dat de hond ongeveer twintig dagen drachtig is.
Wanneer de hond moet bevallen, kan een keizersnede nodig zijn. Als babyhondjes een te grote kop hebben bijvoorbeeld of de moederhond heeft smalle heupbeenderen, kan een keizersnede vaak niet vermeden worden. De dierenarts kan het moment van de keizersnede vaststellen en doet dit het liefst zo dicht mogelijk bij de uitgerekende datum.
Een teefje kan altijd bevallen tussen de 59 en de 67 dagen na de dekking. De draagtijd is korter als er veel pups in het teefje zitten. Als de dracht korter is dan 59 dagen of langer is dan 67 dagen, dan is het raadzaam om contact op te nemen met de dierenarts. Het is namelijk niet altijd goed wanneer de pups te vroeg geboren worden, er kunnen dan diverse dingen mis gaan en dat geldt ook wanneer de draagtijd van de hond te lang is. Dan kunnen zowel het teefje als de pups in de problemen komen. De dierenarts kan de hond onderzoeken en bekijken wat de beste beslissing is. Soms zal er meteen tot een keizersnede over worden gegaan en soms wil de dierenarts het in de gaten houden en nog even aanzien. Dit hangt echt af van de situatie en hoe het teefje het doet.
Een reu begint vaak te puberen vanaf de zes maanden. Dit duurt tot ongeveer de twaalf maanden. Teefjes worden voor de eerste keer loops tussen de zes en de negen maanden. Maar het kan ook zijn dat de loopsheid pas na een jaar komt. Grotere honden worden vaak later loops dan kleinere honden.
De loopsheid bij een teefje wordt in twee fase opgedeeld. Deze volgen elkaar op. De eerste fase is de pro oestrus. In deze fase zwelt de vulva van de teef op en heeft de teef vaak last van bloederige uitvloeiing. Er worden feromonen afgegeven en dit trekt reuen aan. Maar op dit moment laat de teef zich niet dekken. Dit duurt ongeveer negen tot zeventien dagen. Dan gaat de teef over naar de tweede fase. De zwelling van de vulva bij de teef gaat nu afnemen en er komt minder uitvloei naar buiten. De rode kleur verandert in een geelbruinachtige kleur. Een teefje trekt nu naast reuen ook andere teefjes aan. De reu mag haar nu dekken. De fase duurt ook weer negen dagen, tot maximaal 21 dagen. De tweede fase noemen we ook wel de oestrus. In deze fase vindt de eisprong plaats. Wanneer de bevruchting plaats heeft gevonden dan wordt dit gevolgd door de dracht. Wanneer er geen sprake is van bevruchting dan volgt er een derde fase voor het teefje, de metoestrus. Er komt daarna nog een fase van seksuele inactiviteit, de anoestrus. Dit kan vier maanden duren. Dit wordt weer gevolgd door een nieuwe loopsheid.
Wanneer je een teefje hebt en je wilt graag een nestje, dan is het aan te raden om de teef niet meteen bij de eerste loopsheid te laten dekken. Wacht tot ze minimaal twee jaar is, vaak bij de derde loopsheid.
Als een teefje gedekt wordt door de reu, dan maakt de reu een aantal stotende bewegingen. De reu krijgt te maken met een zwelling. De reu blijft in de vagina van de teef vastzitten. Na een paar minuten komt de reu weer los. Het is niet goed als mensen zich er mee gaan bemoeien en de reu en teef los gaan trekken dit kan voor beide namelijk erg gevaarlijk zijn en pijnlijk. De honden kunnen ook agressief reageren.
Fokken is iets wat je niet zomaar gaat doen. Verantwoord fokken is belangrijk. Laat je teefje niet iedere keer wanneer zij loops is dekken. Er moet altijd een bepaalde periode tussen zitten, zodat het lichaam van het teefje ook weer tot rust kan komen.
Wanneer je een nestje wilt fokken, zorg er dan voor dat je overal goed op bent voorbereid. Het kost namelijk veel tijd. Het is belangrijk dat je in de periode wanneer de pups worden geboren en de acht weken daarna fulltime bij de moeder en pups kunt blijven om alles goed in de gaten te houden. Het kan zijn dat de moeder ziek wordt of de pups, het kan ook zijn dat een van de pups niet goed drinkt en deze zal dan met de fles gevoed moeten worden. Het kost al met al veel tijd en je moet het niet onderschatten!
Voordat je een nestje wilt, is het belangrijk dat je zeker weet dat de teef en de reu gezond zijn. Bij herders kun je bijvoorbeeld testen uit laten voeren voor HD en ED, daarnaast kun je ook bekijken of je hond zelf kerngezond is. Als je hond bijvoorbeeld moeilijk loopt of andere problemen heeft, dan kun je maar beter aan je dierenarts vragen of het wel verantwoord is om een nestje te fokken. Niet alle reuen en teefjes zijn geschikt, maar daarover kan de dierenarts je informeren.
