Michel Montignac, een Fransman die leefde van 1944 tot 2010, was een wetenschapper en eveneens de grondlegger van het Montignac-dieet. Michel had zelf last van zwaar overgewicht en in de tachtigerjaren van de vorige eeuw besloot hij om onderzoek te doen naar afslankmethodes, die zowel effectief als gezond waren. Hij slaagde erin een methode te vinden, waarin hij maar liefst 15 kilo in een tijdsbestek van drie maanden afviel. De methode die hij hiervoor gebruikte, vernoemde hij naar zichzelf, namelijk de Montignac-methode of het Montignac-dieet. Zijn boek genaamd “Ik ben slank, want ik eet” was een bestseller en werd wereldwijd ruim 18 miljoen keren verkocht.
Wat dit dieet voor veel mensen zo aantrekkelijk maakt, is dat je de calorie-inname niet hoeft te beperken om af te vallen. Dit in tegenstelling tot veel andere diëten, waarbij het doel juist is om minder calorieën binnen te krijgen gedurende de dag. Mensen hebben dus niet het gevoel dat ze zwaar moeten inleveren op het gebied van voeding. Het idee achter de Montignac-methode is dat het niet de voeding die we binnenkrijgen is, die ons dik maakt. Het zou de combinatie van bepaalde voeding zijn, dat tot gewichtstoename leidt. Zo zou een maaltijd die bestaat uit zowel vetten en koolhydraten leiden tot gewichtstoename, terwijl dit niet het geval zou zijn wanneer je deze gescheiden, dus niet binnen een maaltijd zou eten.
Om de Montignac-methode uit te voeren, zoals deze door de grondlegger bedoeld was, dien je je aan bepaalde regels te houden. Dit zijn:
Het dieet is erop gericht dat er bepaalde voedingscombinaties per maaltijd worden genuttigd. Zo kun je kiezen voor een combinatie van langzame koolhydraten en eiwitten. De combinatie van (gezonde) vetten en eiwitten past ook prima binnen het dieet. Langzame koolhydraten mogen ook worden gecombineerd met fruit. Het is wel de bedoeling dat er minimaal drie uur tussen twee eetmomenten zit. Eet dus niet een maaltijd met vet om binnen drie uur een koolhydraatrijk tussendoortje te nemen. Probeer gedurende de dag de verschillende combinaties in de drie maaltijden te verwerken, zodat je lichaam voldoende voedingsstoffen binnenkrijgt. Zo blijf je je energiek voelen en heeft het dieet geen gevolgen voor je gezondheid en je immuunsysteem.
Ook al hoef je niet te snijden in het aantal calorieën per dag, toch is het aan te raden om bepaalde voedingsmiddelen te laten staan. Denk hierbij voornamelijk aan voeding die snelle koolhydraten bevatten. Voorbeelden hiervan zijn witbrood, aardappelen, bewerkte ontbijtgranen, witte rijst, witte pasta’s, suiker, koek en snoep. Ook sommige fruitsoorten zijn niet toegestaan tijdens het montignaccen, zoals bananen, druiven en meloen.
Gelukkig zijn er ook heel veel voedingsmiddelen die wél mogen. In elke categorie zijn er veel voedingsmiddelen te bedenken die passen binnen deze afslankmethode. In de categorie vetten en eiwitten kun je denken aan vlees en vis, zuivelproducten waaronder melk, yoghurt en kaas en olie of boter, gevogelte en eieren. Voorbeelden van voeding met langzame koolhydraten zijn volkorenbrood, versgeperste vruchtensappen, volkoren pasta’s, havermout, groenten, bruine bonen en sojaproducten. Wanneer je eenmaal gewend bent aan dit dieet en niet bij ieder product hoeft op te zoeken of het toegestaan is, zal je merken dat je er steeds handiger in wordt om gevarieerde, toegestane maaltijden samen te stellen. De voedingsvezels die je bij elke maaltijd binnen dient te krijgen, haal je uit groenten.
Tijdens het montignaccen beweeg je je door twee verschillende fases. De eerste fase, die we de afslankfase noemen, is erop gericht om ons van overgewicht te ontdoen. Je houdt je in deze fase strikt aan de regels van het dieet. De tweede fase noemen we de onderhoudingsfase. Je bent wanneer je aan de tweede fase begint al flink afgevallen en het doel is om je huidige gewicht te behouden. In deze fase is het toegestaan om langzame koolhydraten met goede vetten te combineren. Je mag ook af en toe voor eten kiezen dat in fase een niet was toegestaan. Doe dit echter wel met mate, ander kom je misschien weer aan.
Het volgen van het Montignac-dieet kent zowel voor- als nadelen. Zo vinden veel mensen het fijn dat ze geen calorieën hoeven te tellen en dat zij dus kunnen blijven eten tot ze een verzadigd gevoel hebben. Waar bij andere dieetvormen nog wel een ‘honger geleden’ wordt, hoeft dit bij Montignac absoluut niet. Ook is het haalbaar om via deze methode gevarieerd te eten, zodat je geen voedingsstoffen tekort hoeft te komen. Ook zal je via dit dieet veel goede, onverzadigde vetten binnenkrijgen en deze zijn erg gezond. De tegenhanger is dat je in verhouding wel erg veel vetten, ook al zijn het gezonde vetten, eet. Ook kan het lastig zijn om continu vetten en koolhydraten gescheiden. Uiteten gaan of een etentje bij vrienden wordt hierdoor erg lastig of vrijwel onmogelijk. Ook is nooit wetenschappelijk bewezen dat het gescheiden eten van koolhydraten en vetten en vermagerende werking heeft.
Het feit dat er tot op heden nog geen wetenschappelijk bewijs is de werking van het scheiden van voedsel, wil niet zeggen dat je niet kunt afvallen door het Montignac-dieet. Talloze mensen zijn vol lof over de methode en de door hen behaalde resultaten. Misschien draagt het scheiden van koolhydraten en vetten dan niet bij aan gewichtsvermindering, je bent wel bewust met voeding bezig. Ook laat je snelle koolhydraten en verzadigde vetten zoveel mogelijk staan. In de eerste fase vermijdt je deze zelfs volledig. Doordat je veel groenten toevoegt aan maaltijden om aan de benodigde voedingsvezels te komen, ben je sowieso gezond bezig. Montignaccen kun je misschien beter zien als een gezondere levensstijl dan degene die je voor het dieet hanteerde. Dat je daarbij de nodige kilo’s verliest, is erg mooi meegenomen.
