Bij Multiple Screlose onstaan er ontstekingen en littekens in de bescherme laag die rondom de zenubanen ligt, ook wel myeline genoemd. Als gevolg hiervan zullen sommige zenuwen minder goed of helemaal niet functioneren en dit kan een aantal klachten met zich meebrengen. Sommige personen hebben ook continu last van de klachten en de klachten worden langzaamaan erger, maar de klachten kunnen ook in aanvallen optreden. Er zijn mensen met MS die uiteindelijk een rolstoel nodig hebben, maar bij anderen is dat niet het geval. Multiple Sclerose komt vaker voor bij vrouwen en ontstaat meestal tussen het twintigste en veertigste levensjaar,
Het is niet precies bekend wat de oorzaak is van MS, maar er zijn wel enkele vermoedens over factoren die mogelijk een rol kunnen spelen. Zo wordt gedacht dat het immuunsysteem bij deze ziekte in de war is, waardoor het de eigen zenuwcellen aanvalt en beschadigt. Het is ook mogelijk dat er sprake is van een erfelijke aanleg of dat de ziekte wordt veroorzaakt door een infectie met een virus.
Het stellen van de diagnose Multiple Sclerose is helaas niet gemakkelijk. Er is namelijk geen specifieke test die kan uitwijzen dat iemand MS heeft. Er zijn daarom door artsen afspraken gemaakt die voortvloeien uit wetenschappelijke onderzoeken. De diagnose wordt gesteld als er sprake is van ontstekingen op meerdere plaatsen in het centrale zenuwstelsel die op verschillende tijdsmomenten hebben plaatsgevonden en het moet duidelijk zijn dat er geen andere verklaring voor de klachten te vinden is. Ook is het zo dat sprake moet zijn van een geleidelijke achteruitgang gedurende minstens één jaar.
De diagnose Multiple Sclerose wordt door de neuroloog gesteld aan de hand van gegevens over de klachten en verschillende onderzoeken. Zo wordt er bijvoorbeeld een algemeen neurologisch onderzoek gedaan en een MRI-scan. De MRI-scan is in ieder geval nodig om te onderzoeken of de klachten niet op een andere wijze te verklaren zijn en soms is het ook noodzakelijk om te onderzoeken waar en wanneer de ontstekingen van het centrale zenuwstelsel hebben plaatsgevonden. In een aantal gevallen wordt ook het hersenvocht onderzocht, waarvoor een ruggenprik nodig is. Het kan ook voorkomen dat het noodzakelijk is om een bloedonderzoek uit te voeren.
Het kan voorkomen dat het voor de arts niet mogelijk is om de diagnose Multiple Sclerose te stellen. Dit is het geval als er wel sprake is van ontstekingen in het centrale zenuwstelsel, maar als je slechts één aanval hebt gehad. In dat geval zou het ook kunnen gaan om een andere aandoening. De arts stelt dan de diagnose Clinically Isolated Syndrome (CIS). Als je uiteindelijk nog een aanval krijgt, kan de diagnose MS wel worden gesteld.
Er wordt altijd eerst getracht om de oorzaak van de Multiple Sclerose zoveel mogelijk aan te pakken. Het is dus de bedoeling dat met een behandeling het aantal ontstekingen wordt verminderd. We noemen dit ook wel immunomodulatie. Helaas is het wel zo dat eenmaal veroorzaakte schade aan de zenuwcellen niet kan worden behandeld. Daarom is het belangrijk om die schade zoveel mogelijk te voorkomen door het aantal ontstekingen te verminderen. Dit zorgt er dus ook voor dat er zo snel mogelijk met de behandeling moet worden gestart.
Naast de behandeling om het aantal ontstekingen te verminderen kan er ook een behandeling worden gedaan om de symptomen te verminderen. Daarnaast zijn er ook behandelingen die helpen bij een acute verslechtering als gevolg van de MS.
Als je zelf de symptomen wilt verminderen, kun je er het beste voor zorgen dat je regelmatig beweegt. Dit zorgt er ook voor dat je minder last hebt van de vermoeidheid. In sommige gevallen worden de klachten erger bij warmte. Hier kun je bijvoorbeeld rekening mee houden bij de keuze van je vakantie.