Wanneer een patiënt onder narcose gaat, dan neemt de anesthesist het ademhalingspatroon van de persoon in kwestie nauwlettend waar. Er zijn twee methodes die vaak worden toegepast op de ademhaling te controleren, namelijk het plaatsen van een beademingsbuis en het gebruik van een LMA, oftewel een larynxmaskerluchtweg. Bij de eerstgenoemde methode schuift de behandelend arts een buis tussen de stembanden door de luchtpijp in. Alhoewel dit proces vrij eenvoudig uit te voeren is, kan het wel een zere, schrale keel veroorzaken. Het LMA is een masker van zacht rubber, dat in de achterkant van de keel past. Boven de ingang van de luchtpijp zit dan een opening waardoor de patiënt zelfstandig kan ademen. Alhoewel de tweede methode wellicht een stuk vriendelijker klinkt, is het ontstaan van keelpijn naderhand niet uit te sluiten. De kans is wel iets minder groot.
Mensen die ontwaken uit een algehele anesthesie kunnen een intens gevoel van verwarring en desoriëntatie ervaren. Het lijkt erop dat de hersenen wat meer tijd nodig hebben om te volledig te ontwaken dan jijzelf. Dit verschijnsel wordt postoperatieve cognitieve disfunctie genoemd. Ook mensen die niet onder narcose zijn geweest, maar een andere vorm van anesthesie hebben ondergaan, kunnen dit verschijnsel ervaren. Deze verwarring kan dagen, weken of in sommige gevallen zelfs maanden aanhouden.
Patiënten kunnen soms vrij emotioneel reageren wanneer zij ontwaken uit hun narcose. Waar de ene persoon zeer huilerig is, kan een andere juist een agressieve houding hebben. Vaak verdwijnt de heftig emotionele reactie binnen een tiental minuten weer. Men vermoedt dat de oorzaak van dergelijke emotionele uitlatingen een combinatie van factoren is, waaronder het effect van de medicatie en de totale staat van desoriëntatie waarin de patiënt zich begeeft.
Misselijk zijn nadat je onder narcose bent geweest is een veelvoorkomende en gevreesde bijwerking. Het staat ook wel bekend als postoperatieve misselijkheid en braken. De oorzaak is het feit dat de anesthesie zowel het maagdarmstelsel als de hersenen beïnvloedt. Sommige mensen hebben een verhoogd risico op het krijgen van POMB, namelijk:
Het gebruik van gasmedicatie tijdens de operatie evenals de verdovende middelen kunnen misselijkheid naderhand uitlokken. Er zijn wel een paar dingen die je als patiënt kunt doen om de misselijkheid ietwat te verminderen, maar het helemaal voorkomen zal waarschijnlijk niet gaan lukken.
Volg de instructies die de artsen op voorhand meegeven op. Denk hierbij aan het niet eten voor de operatie. Vertel waar je bang voor bent en vraag om tips die de kans op misselijkheid kunnen verkleinen. Is er bij jou sprake van een van de verhoogde risicofactoren? Breng de arts hier dan van op de hoogte. Vraag hem eventueel of je in aanmerking komt voor preventie medicatie die de kans op POMB verkleint.
Het kan zijn dat je helemaal niet aan eten wilt denken vlak na de narcose, maar begin met kleine stukjes licht verteerbaar, zacht voedsel. Zelfs als je stevige trek zou hebben na de operatie, is het toch aan te raden om klein te beginnen. Eet een klein beetje en wacht af hoe het eten van dit voedsel jouw lichaam af gaat. Voel je misselijkheid opkomen of verergert deze? Of voelt het goed en heb je geen last van klachten? Mocht dit goed gaan, dan kun je langzaamaan weer overgaan op wat zwaardere maaltijden.
Voor sommige mensen zal het niet goed voelen om op dezelfde dag of de dag na de narcose vast voedsel te gaan eten. Zeker wanneer je aan je ingewanden of je maag bent geopereerd, zal dit het geval zijn. De arts zal in dit geval ook aangeven welke voeding je wel en niet kunt nemen en eventueel zal je voor de eerste periode na de operatie een aangepast dieet krijgen.
Gember staat bekend om de werking dat deze misselijkheid verminderend. Baat het niet, dan schaadt het niet. Drink eens een kopje gemberthee en ervaar of dit voor je werkt. Drink hoe dan ook voldoende. Zeker wanneer je overgeeft, is het belangrijk om goed gehydrateerd te blijven.
Het hebben van spierpijn na onder narcose te zijn geweest, kan verschillende oorzaken hebben. Wanneer je een lange operatie achter de rug hebt, dan kan spierpijn een gevolg zijn van lang in exact dezelfde houding gelegen te hebben. Waar je tijdens je slaap regelmatig even beweegt of je omdraait, beweeg je gedurende de narcose helemaal niet. Dit kan pijn in de spieren en pijnlijke gewrichten veroorzaken. Een andere mogelijke oorzaak is dat het een gevolg is van de medicatie die je toegediend hebt gekregen. Om je volledig ontspannen en ‘verlamd’ te krijgen, worden er medicijnen met de werkzame stof succinylcholine gebruikt. Deze stof kan kleine samentrekkingen in de spieren veroorzaken, wat fasciculatie wordt genoemd. Als gevolg van deze samentrekkingen kun je enkele dagen gevoelige of pijnlijke spieren overhouden.
Het is volkomen normaal dat je na een algehele anesthesie enkele dagen nodig hebt om weer de oude te worden. Je voelt je mogelijk erg vermoeid en het is goed mogelijk dat je de slaap niet kunt vatten. Ook hebben sommige patiënten problemen om zich te concentreren, hebben hoofdpijn of hebben last van nachtmerries. Gun jezelf de tijd om weer te herstellen na de ingreep, maar ook na de bijwerkingen van de narcose.
Er zijn mensen die ontzettend bang zijn om onder narcose te gaan. Ze zien allerlei rampscenario's voor hun ogen voorbijkomen en zijn zelfs bang om dood te gaan. En ook al zijn de bijwerkingen die een narcose met zich mee kunnen brengen niet de prettigste, het is belangrijk om je te realiseren dat een algehele narcose een relatief veilige toepassing is. Wanneer deze wordt uitgevoerd door deskundig opgeleid personeel is de kans dat iemand overlijdt ten gevolge van een narcose kleiner dan 1 op 100.000. De bijwerkingen zijn ontzettend vervelend, maar over het algemeen ongevaarlijk. Vaak is iemand na enkele dagen verlost van de nare bijverschijnselen die de narcose met zich mee heeft gebracht.
