De argumenten vóór een verbod zijn rechtdoorzee. Vroeger konden producenten pronken dat doktoren hun merk sigaretten rookte inmiddels zijn de slechte gevolgen van het roken van tabak duidelijk voor iedereen. Een hogere kans op longkanker, een verslechtering van de hart- en vaat functies en nog veel meer. Door het roken van tabak te verbieden wil men bereiken dat mensen zichzelf dit niet langer aan kunnen doen, alsook het risico elimineren dat de tabaksrook van iemand anders wordt ingeademd. Gestreefd wordt naar een rookvrije samenleving en dus ook een gezondere maatschappij. Ook dat het aantal zieken ten gevolge van het roken dan daalt is erg mooi, gelet op de gezondheidszorg en de kosten die daar aan verbonden zijn.
Er zijn al meerdere maatregelen getroffen door de overheid om roken tegen te gaan. Het blijft niet alleen bij rookvrije coupés in treinen. Inmiddels worden rokers op het station geweerd en krijgen zij een ruimte aangewezen om tabak te gaan roken. Ook in de horeca is dit gerealiseerd. Een eigen ruimte, het ‘rokershok’ is inmiddels een werkelijkheid in veel restaurants en cafés. Eigenaars riskeren boetes als blijkt dat het afzonderen van rokers niet wordt nageleefd. Er zijn vaak ook in publieke ruimtes steeds meer rookvrije zones te vinden.
Er zijn echter niet alleen wetten om roken uit de samenleving te verbannen. Campagnes moeten ook helpen. Voorlichtingen op scholen, om de jongere generaties van het roken af te houden en daarnaast ook stimulerende ‘stoppen met roken’ campagnes worden door de overheid gesteund.
Verder moet roken ontmoedigd worden door plaatjes van ernstig zieke mensen ten gevolge van tabak op pakjes sigaretten te plaatsen, naast de variaties van de ‘roken is dodelijk’ teksten die er ook verplicht op moeten staan.
Andere plannen zijn om na 2016 de sigaretten met een smaakje helemaal niet meer te verkopen. Deze ‘klik sigaretten’ met smaakjes als mint en vanille zouden op hun beurt ook weer te aantrekkelijk zijn voor de jeugd. Ook maatregelen om tabak niet meer zichtbaar in de winkelschappen te hebben liggen worden op dit moment besproken wederom om de verkoop aan de jongere generatie te verminderen.
En deze veranderingen worden steeds verder doorgevoerd. Het is nog maar de vraag of roken in de toekomst nog kan buiten. Er gaan geluiden op om de sigaret helemaal te verbannen of het gebruik alleen toe te staan op het eigen terrein. Wordt het individu niet te erg beperkt door deze maatregelen? We moeten niet vergeten dat de overheid dit alles wil doorvoeren in ons eigen belang. Maar als de overheid deze rol mag gaan vervullen, waar is dan nog de grens te trekken? Moet de overheid ook waarschuwingslabels plakken op de flesjes bier bij de slijterij? Zullen frituursnacks uit de supermarktschappen verdwijnen, omdat deze óók slecht zijn voor ons hart en vaten? Duidelijk is dat niemand wenst dat de overheid een dergelijke rol krijgt. Dat moet de overheid ook niet willen. Met het eigen ratio moet de burger zelf kunnen beslissen welke producten geconsumeerd zullen worden.
Kan de sigaret echter wel vergelijken met frituursnacks en andere “ongezonde” consumptiegoederen? Nee, de effecten van tabaksrook zijn mogelijk wel een graad erger dan de effecten van een te grote hoeveelheid van de inname suiker of olie. Maar dan moet ook de andere kant van het gebruik van tabak bekeken worden. Waarom roken mensen eigenlijk nog?
Sigaretten worden gerookt omdat hier de stof nicotine in zit. Nicotine komt in hoge concentratie voor in tabaksbladeren. Het kan het menselijk systeem in komen door inademing, contact met de huid, of door de slijmvliezen (tabak kauwen). Het kan een gevaar vormen in hoge concentraties, maar tijdens het roken wordt veel van de nicotine in een sigaret kapot gemaakt door de warmte. Nicotine is dan ook niet de stof die kanker zou veroorzaken. Nicotine kan een opwekkend en rustgevend gevoel geven en vaak wordt het gebruik er van dan ook ervaren als ontspannend.
Nicotine kan door gebruik op lange termijn flink verslavend gaan werken. De drang kan vergeleken worden met die naar cocaïne of heroïne. Er zijn dan ook afkickverschijnselen als een roker de sigaretten niet meer krijgt. De problemen uiten zich fysiek vooral in hoofdpijnen en slaapproblemen.
Veel mensen gebruiken de sigaret voor de rustgevende werking. Een groot deel van de rokers is zich volledig bewust van de gevaren die het gebruik van tabak met zich mee brengt. Zij kiezen er echter toch voor om het middel te gebruiken. De ruil van ‘ontspanning nu’, voor ‘een mogelijk minder goed welzijn’ later, is waar zij voor kiezen. Of de overheid voor haar burgers mag beslissen of deze ruil wordt gemaakt is controversieel.
Een iets minder exact, desalniettemin gangbaar argument tegen een verbod is de sociale factor. Elke roker zal zeggen dat een bezoekje aan een café leuker is als het mogelijk is om een sigaret op te steken. Door een verbod zullen rokers minder snel naar rookvrije zones komen wat dan weer een beperking van het sociale leven betekent. Wie denkt dat dit argument geen steek houdt heeft het toch mis. Er zijn zelfs termen voor het roken en opzoeken van anderen in rokersruimtes; waaronder ‘Smirten’, wat een bewust gecreëerde contaminatie is van de Engelse woorden Smoking en Flirting.
Een stuk minder discutabele reden om toch af te zien van een rookverbod is de hoeveelheid geld die er in de markt van tabak om gaat. De overheid verdient bakken met geld aan accijnzen en heffingen die gepaard gaan met de verkoop van tabak. Het eerder genoemde argument van de mogelijk dalende premies van gezondheidsverzekeringen valt in de schaduw als gekeken wordt naar de stroom van geld die de nationale schatkist vult. Met de prijzen van een slof sigaretten die richting de 6 euro gaan is het verbazingwekkend dat de consument deze nog aanschaft. Er gaat geen 6 euro zitten in de productie van een pakje sigaretten. De waarheid is dat ook gewoon door onze overheid flink wordt verdiend aan de verkoop van tabak. Het gat wat door een verbod op roken in de nationale schatkist zal ontstaan moet dan op een andere manier worden bijgevuld.
Mogelijk zal de noodzaak van een rookverbod geheel verdwijnen. Recente verschuivingen op de markt van tabak, of eerder nicotine, kunnen hier van de oorzaak zijn. Vapen, het roken van waterdamp met nicotine, is een nieuw concept wat een substitutie kan worden van het roken van sigaretten. Er zijn vooralsnog geen negatieve effecten gevonden van het roken van waterdamp en de roker krijgt de zelfde rustgevende werking van nicotine. Of deze nieuwe trend aan zal slaan is nog wel de vraag. Er zijn natuurlijk ook andere middelen om nicotine in het systeem te krijgen, zoals de nicotinepleister. Deze bestaat echter al veel langer en er wordt nog steeds gerookt. Voor veel rokers is het hem ook in de ‘gewoonte’ van een sigaret opsteken gaan zitten. Met vaping komt het toch iets meer in de buurt van “echt” roken. De toekomst zal uitwijzen of een rookvrije samenleving ooit zal ontstaan.
