Als je iets wilt bouwen - zelfs een cocktail - heb je gereedschap nodig. Hier is een overzicht van de benodigde apparatuur.
Een Boston shaker , die bestaat uit een mengglas (dezelfde vorm en grootte als een 16-ounce Shaker-pintglas) en een metalen blik, is voldoende voor alle geschudde en geroerde cocktails. Voor geroerde drankjes heb je een lange steel barlepel nodig . Als je geniet van het ritueel van het roeren van een cocktail, en je een beetje grandioos wilt voelen terwijl je dat doet, zijn er een aantal mooie, wijdmondige, zware bodemglazen op de markt.
Om geroerde drankjes te persen , heb je een julepzeef nodig, die een geperforeerde komvorm heeft. Geschudde dranken hebben een Hawthorne zeef nodig , die een metalen spiraal om zijn kom heeft gewikkeld om citruspulp buiten te houden. Als u liever investeert in slechts één zeef, kan de Hawthorne een dubbele taak uitvoeren.
Nauwkeurige metingen produceren een veel betere drank, dus je hebt een jigger nodig . Jiggers zijn samengesteld uit twee tegenover elkaar liggende metalen kegels. Eigenlijk heb je maar één maat nodig waarmee je de meest voorkomende metingen kunt doen.
Een eenvoudig Y-dunschiller werkt voor citruswendingen. Ook heeft u een muddler nodig , die wordt gebruikt om de vruchten, kruiden en soms suikerklontjes die in sommige dranken worden gebruikt, te pureren. Ouderwetse houten exemplaren werken het best.
Veel on-the-rocks drankjes, zoals de ouderwetse, profiteren van grootschalige ijsblokjes
Er zijn niet veel flessen nodig om een bar samen te stellen die de meeste klassieke cocktailformules aankan. Maar om te beginnen, heb je van elk een fles nodig: gin, wodka, lichte rum, tequila, bourbon, rogge, gemengde scotch, cognac, droge witte vermout, zoete rode vermouth, een paar essentiële likeuren en een handvol bitters. Naarmate je ambitie groeit, kun je altijd nog meer aan je voorraad toevoegen. Eenvoudige siroop maken is, ja, eenvoudig, en je moet het ook bij de hand houden.
De gin moet een klassiek droog merk zijn , een stijl van gin die geschikt is voor martini's, gin-tonics en andere klassieke jeneverbessen. (Als je echter van een Tom Collins of Martinez houdt, zijn de zoetere Old Tom-gins meer geschikt.)
De tequila moet 100 procent agave zijn , niet de goedkopere "mixto" -producten, die minimaal 51 procent agave mengen met andere suikers.
Koop voor bourbon en rogge iets van minimaal 4 jaar oud ("gebonden" whisky,is nog beter); je krijgt meer kick en smaak van je drankjes. Het proces waarbij bourbon en rogge verouderd zijn in nieuwe, verkoolde eiken vaten verleent de vloeistof veel van zijn smaak en al zijn kleur. Hoe ouder (maar slechts tot op zekere hoogte), hoe meer karakter.
Blended Scotch wordt vaker gebruikt in cocktails dan single malts , waarvan sterke smaken moeilijk te mixen zijn.
Je wilt lichte rum hebben, vooral voor daiquiri's. Proef er een paar totdat je er een vindt die bij je past. (Als je een fan bent van tiki-drankjes zoals de mai tai, wil je wat donkere rums bekijken.)
Bij cognaccocktails is het Cognac wat je wilt, en een goede (wat niet hetzelfde is als een dure).
Het kleine verschil in smaak tussen wodka's gaat verloren in cocktails. Een mooie fles met een mooie prijs maakt niet zoveel uit, bezuiningen dus.
Zoete en droge vermouths variëren opmerkelijk in smaak. De meeste van de leidende merken zijn acceptabel, maar je zult een verscheidenheid aan martini en manhattan uitproberen voordat je er een kiest. Belangrijker om te onthouden is om uw vermouth in de koelkast te bewaren nadat deze is geopend. Vermout zal bederven. Het duurt ongeveer een maand. Om deze reden is het slim om de kleine flessen van 375 milliliter te kopen.
Zowel sinaasappellikeur (curacao, triple sec, Cointreau en Grand Marnier zijn allemaal lid van deze grote categorie) en maraschino-likeur (niet te verwarren met de vloeistof rond gebottelde maraschino-kersen) zijn nodig in een aantal belangrijke cocktails.
Bepaalde likeuren zijn zo origineel in hun smaken dat ze categorieën op zichzelf zijn, die geen enkel ander merk kan vervangen. Deze omvatten Campari (nodig voor een Negroni), Benedictine (Bobby Burns) en Chartreuse (Last Word).
Bitters zijn samengesteld uit een gepatenteerde mix van kruiden, kruiden en andere planten die doordrenkt zijn, meestal in sterke drank en soms verouderd. Sterk geconcentreerde bitters werken in dranken zoals specerijen dat doen in voedsel. Ze zijn ook, historisch gezien, het ingrediënt dat een cocktail tot een cocktail maakt.
Het beroemdste merk is Angostura. De enigste bitter waar je bar niet zonder kan. De andere twee cruciale bitters zijn Peychaud's (gebruikt in een Sazerac) en oranje bitters , waarvan er vele variëteiten zijn.
Suiker is nodig in veel cocktails, zowel nieuw als klassiek. Hoewel gewone suiker zeker kan worden gebruikt om deze dranken te maken, leidt eenvoudige siroop - die niets anders is dan suikerwater - vaak tot een betere integratie van ingrediënten en consistentie van textuur, zonder dat losse korrels op de bodem van het glas achterblijven.
Om eenvoudige siroop te maken, simultaan gelijke delen suiker en water over een laag vuur tot de suiker is opgelost. Laat de oplossing vervolgens afkoelen. Het blijft een week bewaard. Bewaar het in de koelkast in een afgesloten verpakking.
Als je haast hebt, schud de suiker en het water in een afgesloten bak totdat de suiker verdwijnt. Voor een rijkere siroop, probeer twee delen suiker tot een deel water. Dit zal een grotere viscositeit aan de cocktail verlenen. Demerara en turbinado suikers kunnen ook worden gebruikt voor een rijkere, diepere smaak.
Een deel van het plezier, en een deel van de schoonheid, van het serveren van cocktails is dat elk drankje een goed vat heeft. Sommigen zijn zo diep geworteld in de drinkcultuur dat ze de naam hebben aangenomen van het drankje dat ze meestal vasthouden (het Martiniglas, het Collins-glas). Dit is wat je nodig hebt.
Coupons zijn voor drankjes die "up" worden geserveerd (dat wil zeggen, in een steelglas). Vermijd de iconische martini-bril van jumbo-formaat. Vier-, vijf- of zes-ons coupes zijn meer dan groot genoeg en voeren hun functie uit met meer elegantie en matigheid.
On the rocks glazen , ook wel ouderwetse glazen genoemd , worden gebruikt voor elke drank die "on the rocks" wordt geserveerd - dat wil zeggen, op ijs - zoals een ouderwetse drank, maar ook voor sterke dranken die dat niet zijn, zoals de sazerac . Deze moeten tussen de zes en acht ounces zijn. Het zogenaamde "dubbele ouderwetse" glas is 12 tot 15 ounces.
Lange, dunne Collins-brillen , ook bekend als highballs , zijn nodig voor veel lichte dranken die lang worden geserveerd, zoals de Pimm's Cup en, ja, de Tom Collins . Ze bevatten overal 10 tot 16 ounces.
Een gekoeld glas draagt ??altijd bij aan de excellentie en het genot van een cocktail. Voor degenen die vooruit denken, plaats het glas 15 minuten voordat je het gaat gebruiken in de koelkast. Dit geeft een aantrekkelijke vorst aan het glas. Een snellere methode is om het glas met ijs of ijswater te vullen en het een minuut te laten rusten terwijl u het drankje klaarmaakt.
Deze beknopte uitlegt helpt iedere amateur om snel zelf aan de slag te gaan met cocktails. En als je het liever wat kleiner aanpakt hoef je natuurlijk niet alle genoemde drank te kopen die wij genoemd hebben in dit artikel. Begin met wat je lekker lijkt en bouw van daar uit je bar verder uit.
