Snurken is voor veel mensen een groot probleem. Niet zozeer omdat ze er zelf onder lijden maar wel omdat het bedpartners soms tot waanzin drijft. Echter is niet iedere snurker een onruststoker. Zo heb je zachte en luide snurkers. De zachte snurker maakt een licht grommend geluid, soms sissend. De luide snurker maakt zoveel kabaal dat het de decibellen van een stofzuiger overtreft. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de omgeving hier veel last van heeft. Voor dit type snurker komt een neusspreider als geroepen! Verderop deze pagina besteden we meer aandacht aan de neusspreider. Eerst gaan we nog wat dieper in op het fenomeen snurken.
Wanneer je ademt dan komt er via je neus of keel lucht binnen. Deze lucht gaat op zijn beurt weer via je luchtpijp rechtstreeks door naar je longen. Wanneer er echter een vernauwing optreedt dan kan die luchtstroom minder goed door de luchtwegen stromen. Het zachte gehemelte, de huig en de tong zakken bij bepaalde mensen naar achteren indien zij op hun rug liggen en dat zorgt voor een vernauwing. Bij het inademen kan dan het kenmerkende snurkgeluid optreden. Hoe dit komt? Het weefsel gaat in dat geval resoneren/meetrillen en dan ontstaat het kenmerkende geluid dat we snurken noemen. Voor veel snurkers kan een anti snurkbuis of te wel een neusspreider uitkomst bieden. Vaak stopt het snurken zelfs helemaal. Bij 40% van de mensen is het snurken in elk geval sterk afgenomen.
Als je chronisch last hebt van snurken, dan lukt het je niet om de normale slaapfasen door te lopen. Ditzelfde geldt voor de bedpartner. De gevolgen zijn vrij ernstig. Zo hebben snurkers vaker last van hoofdpijn en kunnen zij zich overdag minder goed concentreren. Ook zijn ze prikkelbaarder. Maar ook de sociale gevolgen kunnen ernstig zijn.
Snurkers durven bijvoorbeeld minder gauw te kamperen, voelen zich ongemakkelijk bij een ziekenhuisopname en op relationeel gebied zijn de gevolgen soms ook verstrekkend. Zo'n 20 tot 25% procent van de snurkers slaap apart en 10% van de scheidingen is het gevolg van een snurkprobleem. Vandaar dan ook dat we snurkers aanraden om een oplossing te zoeken voor hun probleem! Een neusspreider is een probaat middel waarmee 40% van de snurkers geholpen blijkt te worden.
Voor veel snurkers is de neusspreider een oplossing voor het snurkprobleem. Deze Duitse uitvinding noemt men ook wel een anti snurkbuis. De neusspreider beschikt over 2 buisjes die met elkaar in verbinding staan. De buisjes steek je in de neusopeningen waardoor vervolgens de neusvleugels van binnenuit worden gespreid. Daardoor is het gemakkelijker om via de neus te ademen omdat de luchttoevoer vergroot wordt. De neusspreider is een officieel, geregistreerd hulpmiddel. Het gaat het snurken tegen of vermindert het snurken.
Overigens worden deze medische hulpmiddelen ook in de sportwereld veel gebruikt. De spreiders zijn in allerlei vormen beschikbaar. Zo onderscheiden we bijvoorbeeld een platte spreider of een neusspreider in tubevorm. Een goede spreider is erg flexibel waardoor die zich aan iedere vorm neus aanpast.
Neusspreiders moeten soepel zijn, zodat ze geschikt zijn voor alle soorten neuzen om het maar even zo uit te drukken. Maar ze moeten ook gemakkelijk schoon te houden zijn. Daarom wordt er gekozen voor hoogwaardig materiaal. Het is verstandig om dit product dagelijks te reinigen, zodat bacteriën en virussen geen kans krijgen zich voort te planten en/of zich te verspreiden.
De gevolgen van snurken worden nogal eens onderschat. De omgeving heeft ermee te maken maar jijzelf ook! Hieronder vind je de meest voorkomende gevolgen van snurken:
Neusspreiders zijn uiterst effectieve anti-snurk middelen. De kosten hiervan wegen nauwelijks op tegen de voordelen. Een goede neusspreider kost u niet veel meer dan 10 tot 15 euro per stuk.
Naast neusspreiders en anti-snurkbeugels zijn er nog meer producten op de markt die snurkproblemen verhelpen of verzachten. Zo zijn er speciale anti-snurkkussens te koop. De snurker in kwestie krijgt dankzij deze kussens tijdens het slapen veel meer lucht. Wat doet dit kussen? Het zorgt ervoor dat er meer ruimte ontstaat tussen de keelslijmvliezen. Het vermindert 't hinderlijke snurkgeluid.
Er zijn zelfs heuse tongstabilisators op de markt. Met deze stabilisators kan de tong niet of nauwelijks meer naar achteren vallen. Enig nadeel van deze producten is dat men gaat kwijlen tijdens de slaap en dat het slikken bemoeilijkt wordt.
Voordat je besluit om één of meerdere anti-snurkmiddelen aan te schaffen raden we je aan om een arts vast te laten stellen dat je daadwerkelijk snurkproblemen hebt. Het kan namelijk zijn dat je ook last hebt van apneu. Dit is een ernstige aandoening en maar liefst tien procent van de snurkers lijdt hieraan. Met apneu stopt je ademhaling in de nacht regelmatig.
't Gevolg daarvan is dat je 's nachts te weinig zuurstof binnen krijgt. Mensen met apneu die zich niet daarvoor laten behandelen overlijden vaak vroegtijdig aan hartproblemen en hebben vaak een veel te hoge bloeddruk. Meer over slaapapneu lees je hieronder.
Zoals we hierboven al schreven is het erg belangrijk om bij snurkproblemen sowieso de huisarts daarover te verwittigen. Want in plaats van snurken kan je ook last hebben van slaapapneu, een ernstige slaapstoornis. Apneu betekent vertaald vanuit het Grieks 'ademstilstand'. De ademhaling wordt bij apneu onderbroken tijdens de slaap gedurende minimaal 10 seconden per keer.
Apneu kan naast slaapapneu ook vrijwillig veroorzaakt worden (door je adem in te houden), veroorzaakt worden door teveel alcohol- of drugsgebruik, door wurging en verwonding aan het lichaam. Heb je slaapapneu, dan krijgen je hersenen gedurende een bepaalde periode geen zuurstof. Mensen met deze vorm van apneu hebben meerdere malen per nacht een ademstilstand. Het lichaam maakt in reactie op het tekort aan zuurstof adrenaline aan waardoor de patiënt wakker schrikt en weer begint met ademen.
Mensen met slaapapneu komen nooit in een volledige, diepe slaap terecht waardoor het lichaam minder goed kan herstellen met als gevolg levensbedreigende schade aan hart- en bloedvaten, een chronisch hoge bloeddruk, vermoeidheid, schade aan de organen.
