In de meeste gevallen ontstaat hepatitis B als gevolg van een infectie met het virus die via de slijmvliezen van de geslachtsorganen ons lichaam binnenkomt. Dit kan komen door vaginaal of anaal contact. Vervolgens verspreidt het virus zich via de bloedbaan naar de lever en het veroorzaakt hier een ontsteking. Het is ook mogelijk dat het virus door orale seks wordt overgedragen, maar deze kans is slechts klein.
Daarnaast kun je besmet raken met het hepatitis B virus als gevolg contact met bloed van een besmet persoon. Dit contact kan komen door naalden die worden gebruikt bij injecties, het gebruik van drugs, het zetten van tatoeages en piercings of accupunctuur. Ook het delen van scheermesjes of tandenborstels kan besmetting tot gevolg hebben. Verder kan een zwangere vrouw de infectie doorgeven aan het ongeboren kind. Het virus kan worden doorgegeven aan anderen vanaf zes weken voordat de eerste ziekteverschijnselen optreden.
Bij een groot gedeelte van de mensen die een hepatitis B infectie hebben treden er geen klachten op. Indien er wel symptomen optreden, gebeurt dit vaak pas vanaf één tot zes maanden na de besmetting. De eerste symptomen die optreden zijn moeheid, weinig eetlust, buikklachten, lusteloosheid en een 'griepgevoel'. Later kan er ook geelzucht optreden, waarbij de huid en het oogwit geel gaan zien. Daarnaast krijgt de urine een donkere kleur en de ontlasting juist een lichtere kleur. Spier- en gewrichtspijn en gewrichtsontstekingen kunnen eveneens optreden. De symptomen houden vaak ongeveer enkele weken tot drie maanden aan.
Iedereen die geïnfecteerd raakt met het hepatitis B virus krijgt in eerste instantie te maken met acute hepatitis B. Acute hepatitis B gaat over het algemeen binnen een half jaar weer over. Bij vijf tot tien procent van de geïnfecteerde personen gebeurt dit echter niet en deze personen worden dragers. We spreken dan ook wel over chronische hepatitis B. Meestal hebben de dragers geen last van symptomen, maar ze kunnen her virus nog wel overdragen aan anderen. Ook kan het voorkomen dat de lever chronisch ontstoken blijft, waardoor het orgaan ernstig beschadigd kan raken.
Over het algemeen gaat acute hepatitis B binnen een half jaar vanzelf over. Hiervoor hoef je dus geen medicijnen te gebruiken. Als de infectie echter langer aanhoudt dan zes maanden, kan het wel zinvol zijn om te kiezen voor een behandeling met medicijnen. Een arts kan bijvoorbeeld pefintergeronen voorschrijven die het afweersysteem stimuleren en de virusdeling remmen. Ook kan er worden gekozen voor een behandeling met antivirale medicijnen, waarmee ook de deling van het virus wordt geremd. Een behandeling met medicijnen kan er uiteindelijk voor zorgen dat het hepatitis B virus verdwijnt.
Je wilt natuurlijk het liefst zo snel mogelijk van het hepatitis B virus af. Gelukkig is het ook mogelijk om je lichaam zelf een handje te helpen. Zo is het verstandig om veel te rusten, zeker als je je moe voelt. Daarnaast kan gezonde voeding tevens een positieve invloed hebben op je afweersysteem. Als je kiest voor gezonde voeding en voldoende rust, kun je je afweersysteem stimuleren zodat het meer antistoffen tegen het hepatitis B virus kan aanmaken. Ook kun je beter geen alcohol drinken zolang je last hebt van de symptomen en in de eerste maanden na de ziekte. Op die manier kan de lever zich sneller volledig herstellen.
Als je het een hepatitis B infectie hebt, kun je anderen hiermee besmetten zolang het virus in je bloed zit. Daarom is het belangrijk om altijd veilig te vrijen met een condoom en eventueel een beflapje. Ook is het verstandig om de handen te wassen na de geslachtsgemeenschap. Als je een wondje hebt, dek dit dan altijd goed af. Zoen ook niet met anderen als je een wondje op de lippen of in de mond hebt. Laat anderen ook geen spullen van jou gebruiken waaraan bloed zou kunnen zitten, zoals een scheermesje, een tandenborstel of een nagelknipper. Zorg ervoor dat mensen die via jou risico hebben gelopen zich laten testen en vraag je vast sekspartner en huisgenoten eventueel om zich te laten vaccineren.
je kunt hepatitis B niet gehele voorkomen, maar je kunt wel het risico op infectie met dit virus verkleinen. Het beste is om altijd veilig te vrijen met een condoom of een beflapje. Zorg ook dat je niet in contact komt met bloed van iemand anders. Draag eventueel rubberen handschoenen als je voorwerpen moet aanraken waarop bloed van iemand anders zou kunnen zitten. Ook is het belangrijk om wondjes op de huid altijd af te dekken. Verder kun je ook beter geen naalden en spuiten van anderen gebruiken.
