Oorzaken en symptomen longkanker

Longkanker wordt helaas in veel gevallen pas te laat ontdekt, omdat de eerste symptomen meestal redelijk onschuldig lijken. Hoesten kan bijvoorbeeld een belangrijk symptoom zijn van deze aandoening, maar de meeste mensen beschouwen dit niet als gevaarlijk. Je kunt daarnaast ook bloed moeten ophoesten. Dit is vaak pas het geval in een later stadium. In eerste instantie heb je last van een langdurige prikkelhoest. Vanaf het moment dat je ook bloed ophoest gaan de alarmbellen meestal pas rinkelen. Het ophoesten van bloed wordt veroorzaakt doordat de tumor steeds groter wordt in de luchtwegen. Als de tumor een bepaalde grootte heeft bereikt, zal hij steeds makkelijker gaan bloeden. Vervolgens zal dit bloed meekomen met het slijm dat je ophoest.

Aangezien de kankercellen zich vermenigvuldigen in het longvlies, kun je last krijgen van vochtophoping. Dit is vaak moeilijk te herkennen. Wel kan de vochtophoping ervoor zorgen dat je last krijgt van kortademigheid en benauwdheid. Vochtophoping is vaak ook moeilijk te behandelen, omdat het vocht zich snel ophoopt in de longen. Er wordt soms voor gekozen om de borstholte te draineren, zodat het vocht weg kan.

De kortademigheid en benauwdheid ontstaat vaak niet alleen als gevolg van vochtophoping, maar ook doordat de tumor dermate groot is dat hij in de weg zit bij het ademhalen. In de meeste gevallen ontstaat de tumor namelijk in de luchtwegen en bij het groter worden zal hij het ademhalen steeds meer bemoeilijken. Dit heeft kortademigheid en benauwdheid tot gevolg.

Heesheid is een ander symyoom dat kan optreden bij longkanker. Dit is voornamelijk het geval als de tumor in de linkerlong is gevestigd. In dat geval groeit het namelijk in in bepaalde zenuwen in de hals en dit zal vervolgens de stembanden aantasten. Als gevolg hiervan kun je last krijgen van heesheid.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Als je last hebt van een of meer van de bovenstaande symptomen en hiermee naar de huisarts gaat, zal hij je waarschijnlijk doorverwijzen naar het ziekenhuis. De behandelend arts in het ziekenhuis zal aan de hand van verschillende onderzoeken vaststellen of het inderdaad om longkanker gaat, welk soort longkanker het is en in welk stadium de ziekte zich bevindt. Zo kan er een bloedonderzoek worden uitgevoerd en een röntgenfoto en een CT-scan worden gemaakt. Daarnaast kan de arts ervoor kiezen om een echo-endoscopie, een echografie van de bovenbuik en een bronchoscopie uit te voeren.

Het is tevens mogelijk dat de behandelend arts ervoor kiest om nog enkele aanvullende onderzoeken uit te voeren. Hierbij kan worden gedacht aan een PET-scan, een pathologisch onderzoek, een longfunctieonderzoek of een mediastinoscopie. Ook kan de arts ervoor kiezen om een hartfilmpje of een perfusiescan te maken of een longpunctie uit te voeren. Andere aanvullende onderzoeken zijn een sputumonderzoek, een skeletscintigrafie, thoracoscopie en een pleuraunctie en pleuravochtdrainage.

Hoe wordt longkanker behandeld?

Nadat de diagnose longkanker en is onderzocht om welke soort het gaat en of er uitzaaiingen zijn, wordt bepaald wat de beste behandelingsmethoden zijn. Er kan bijvoorbeeld worden gekozen voor een operatie, chemotherapie en/of bestraling. Als het om kleincellige longkanker gaat, wordt er vrijwel nooit een operatie uitgevoerd. In de meeste gevallen wordt er dan gekozen voor chemotherapie en/of bestraling. Dit is ook een erg moeilijk te genezen vorm van longkanker.

Over het algemeen overlijdt ongeveer 90 procent van de personen waarbij longkanker is vastgesteld vijf jaar na het stellen van de diagnose. Bij kleincellige longkanker gaat het gemiddeld om ongeveer 95 procent. De prognose bij longkanker is zo slecht, omdat de kanker meestal pas in een later stadium wordt ontdekt en dan al is uitgezaaid.

Er wordt momenteel onderzoek gedaan naar het opsporen van longkanker in een vroeg stadium. Helaas is dit nog niet mogelijk, maar het zou kunnen dat we de diagnose in de toekomst al kunnen stellen voordat de kanker is uitgezaaid. In dat geval zal ongeveer vijftig procent van de patiënten de eerste vijf jaar na het stellen van de diagnose overlegen.

Hoe kun je longkanker voorkomen?

Longkanker kun je nooit helemaal voorkomen, maar je kunt wel het risico verkleinen. Belangrijk is dat je in ieder geval stopt met roken. Als je voor langere tijd veel hebt gerookt, is de kans op longkanker veel groter.