Ouderen

Cursussen voor ouderen

Er zijn veel cursussen voor ouderen, omdat iemand nooit te oud is om te leren. Ouderen hebben vroeger vaak de kans niet gehad om een cursus te volgen. Er was geen geld, er was geen tijd, want er moest gewerkt worden. Vooral meisjes kregen bijna geen kans om te studeren. Sommigen willen dat nu alsnog. Het is geweldig om te zien hoe gemotiveerd ouderen aan een cursus beginnen. Ze hebben de motivatie en ze hebben er geld en tijd voor. Wat houdt hen tegen om te gaan studeren? Een drempel…. Ben ik niet te oud? Het is de omgeving die ervoor zorgt dat mensen zich te oud voelen. Ouderen moeten dat niet accepteren en laten zien wat ze kunnen en gelukkig gebeurt dat nu steeds meer. Er is een ommekeer gaande. Vroeger werd er gesteld dat wanneer men ouder werd dat het aanleren van nieuwe dingen dan erg moeilijk zou zijn.

Nu wordt er door onderzoeken uitgewezen dat dit niet klopt. Het brein wordt met het klimmen der jaren steeds slimmer. Dat is een heel ander verhaal en geeft een andere kijk op de ouderen. Ouderen gaan tegenwoordig hun vrije tijd veel vaker nuttig besteden door het volgen van een cursus. Dat kan op allerlei gebied zijn, van het leren van een taal en het nemen van computerles tot het bespelen van een muziekinstrument. Na zich jarenlang te hebben ingezet voor een bedrijf en het gezin komen de ouderen toe aan zichzelf. Beter laat dan nooit!

Ouderen horen erbij

Er is tegenwoordig sprake van jonge ouderen en daar worden vaak de oudere werklozen mee bedoeld. Als je werkeloos thuis zit kun jij je oud voelen, omdat je denkt dat je niet meer meetelt als je geen betaald werk hebt. Veel ouderen denken ook zo negatief. Gelukkig niet allemaal en wordt er steeds meer aan gedaan om de ouderen het gevoel te geven er nog steeds bij te horen. Er zijn veel gepensioneerden die nog aan "hun bedrijf" gekoppeld zitten en er niet over piekeren helemaal afstand te nemen. Er zijn ook veel ouderen of mensen die werkeloos zijn die een vrijwilligersbaan nemen. Wel vrijwillig maar niet vrijblijvend, er wordt immers op je gerekend. En op die manier blijft iedereen meedoen in de maatschappij.

Leeftijdsdiscriminatie en werk ouderen

Ouderen, er is zelfs al sprake van ouderen als je 50+ bent, krijgen moeilijk een baan. Leeftijdsdiscriminatie mag niet. Je leeftijd staat in je CV en vaak wordt de rest dan niet eens meer bekeken als men de leeftijd ziet. Het is moeilijk als ouderen zonder werk komen. De meesten zitten niet bij de pakken neer en gaan aan de slag en solliciteren zich tien keer in de rondte. Helaas, alleen maar afwijzingen en dat frustreert enorm. Je hebt je best gedaan om een CV in elkaar te knutselen, want die had je vroeger niet, maar je bereikt er weinig mee.

Iedereen heeft het goed met de ouderen voor en er wordt van alles bedacht om ze aan het werk te krijgen, maar waarom dan die verhoging van de AOW leeftijd als er onvoldoende werk voor ouderen blijkt te zijn? Dat rijmt niet met elkaar. Er worden kosten nog moeite gespaard om cursussen aan te bieden, trajecten te volgen en bijeenkomsten te organiseren, maar een baan…….die komt daar niet uit! Leuk geprobeerd om al die mensen aan het werk te krijgen, maar helaas het gaat niet lukken. Dit zou men gewoon aan de ouderen toe moeten geven en niet koste wat het kost blijven hameren op doorzetten, niet opgeven, ga een studie volgen.

• Het lijkt erop alsof de ouderen zelf kunnen zorgen voor werk, maar zo ligt het niet. De meeste ouderen zouden dan allang weer aan het werk zijn. Ouderen voelen zich weggezet. Ze zijn een kostenpost geworden, omdat ze een uitkering krijgen (van het UWV of een bijstandsuitkering, ze moeten toch ergens van leven). Schaamte is in dit geval bij velen het geval. Dat is echter niet nodig (ten minste bij de meeste ouderen niet). Ouderen hebben de crisis niet veroorzaakt, ouderen hebben er niet voor gezorgd dat hun banen zijn weg bezuinigd.
• Ouderen hebben het niet zelf bedacht om de pensioengerechtigde leeftijd te verhogen.
• Vrijwilligerswerk daarvoor worden de ouderen nu benaderd, maar ook dat voelt niet altijd goed. Neem je dan geen vrijwilligersbaan aan die voorheen door een professional werd uitgevoerd? Ouderen hebben daarover veel vragen, maar krijgen weinig duidelijkheid.
• Een andere benadering zou de ouderen heel wat gepieker schelen, want wat moet je nog meer doen dan solliciteren, bijeenkomsten volgen en je netwerk laten horen dat je werk zoekt? "Ouderen zijn te duur", hoor je vaak als argument waarom er geen baan komt. Telt de ervaring, die de ouderen meebrengen, ineens niet meer mee als je solliciteert? Tip voor de ouderen: geef je leven voor je eigen gevoel een goede invulling en word vooral niet die "chagrijnige oude man of vrouw zonder werk". Er is nog zoveel meer dan een leuke baan.
• Focus je niet op iets wat zeer waarschijnlijk onbereikbaar is, maar geniet van het nu.
• Geef jezelf de opdracht om van elke dag een dag te maken die de moeite waard was, ook zonder baan buiten de deur. Kijk eens in je omgeving. Wie kan wat hulp gebruiken? Een kopje koffie voor iemand zetten, een heg knippen enz. en je maakt het ook voor jezelf erg gezellig. Het geeft de dagen inhoud.
• Vergeet vooral niet om te genieten van het mooie weer, de vogels rondom je huis en schaam je niet dat jij dat nu elke dag kunt. Genieten is voor velen echter een kunst. Leren genieten kan best moeilijk zijn, maar als het je lukt……voel jij je de gelukkigste man of vrouw op aarde. De blinde helpt de dove en andersom, ook als je niet alles meer kunt, kunt je samen met andere ouderen een mooi leven hebben. Vul elkaar aan, ben niet jaloers op mensen die nog wel alles kunnen.

Stop je energie in de dingen die jij goed kunt en buit dat uit. Neem een nieuwe hobby, zingen, lezen, schrijven enz. Bij ouderen die bruisen van de energie ga je graag op bezoek, of zijn ze alweer niet thuis…..Er is meer in het leven dan werken, raak je daarvan goed bewust.