De ziekte van Pfeiffer is een aandoening die veroorzaakt wordt door een virus in je speeksel. Het is een infectieziekte. Het virus kun je tijdens het zoenen overbrengen aan anderen en daarom noemen we het ook wel kissingdisease. Jongvolwassenen hebben veelal te maken met de ziekte van Pfeiffer. Ben je jong en je voelt je al een langere tijd erg moe kan het zijn dat je de ziekte van Pfeiffer hebt, ook bij oudere mensen kan de ziekte van Pfeiffer voorkomen. Omdat deze door mond op mond contact via speeksel wordt doorgegeven hoor je dat deze ziekte ook wel klierkoorts wordt genoemd. Als je de ziekte van Pfeiffer hebt dan heb je een virusinfectie van je lymfe, de lever en de milt, wanneer je voldoende rust houdt gaat deze ziekte vanzelf weer over.
Als je de ziekte van Pfeiffer krijgt, dan begint het vaak met wat koorts, keelpijn en je hebt last van opgezette klieren voor en achter in je hals. Maar welke symptomen horen er nog meer bij?
Je kunt het virus ook bij je dragen zonder ziek te zijn!
De oorzaak van de ziekte van Pfeiffer moet je zoeken bij het herpesvirus. Dit herpesvirus vermenigvuldigt zich in de witte bloedlichaampjes waardoor je immuunsysteem wordt beschadigd. De ziekte van Pfeiffer zie je het meest voorkomen bij jonge mensen. Als je de ziekte van Pfeiffer eenmaal hebt gehad dan ben je hier de rest van je leven voortaan immuun voor, dit wil zeggen dat je de ziekte van Pfeiffer nooit meer kunt krijgen. Dit komt omdat je lichaam antistoffen aanmaakt, zodra het virus in je lichaam komt. Het komt nog al eens voor dat jonge kinderen met de ziekte van Pfeiffer in contact komen maar er bijna niet ziek van zijn, deze kinderen zijn dat wel voor altijd immuun voor de ziekte van Pfeiffer. De ziekte van Pfeiffer kun je krijgen door iemand te kussen, of als iemand met de ziekte hoest en zijn hand niet voor zijn mond houdt. Als je drinkt uit een glas waar iemand uit heeft gedronken en deze persoon heeft de ziekte van Pfeiffer ook dan kun je besmet raken. Als je met meer personen in een gezin bent en je poets bijvoorbeeld je tanden met een tandenborstel van iemand die is besmet met de ziekte van Pfeiffer ook dan loop je de kans de ziekte van Pfeiffer te krijgen.
De ziekte van Pfeiffer kun je eigenlijk niet zo besmettelijk noemen, het komt maar weinig voor dat je broers of zussen deze ziekte ook krijgen als je besmet bent. Als je bent besmet met de ziekte van Pfeiffer merk je pas na een week of vijf dat je bent besmet, omdat je dan pas de eerste ziekteverschijnselen krijgt. Het komt soms voor dat de ziekte van Pfeiffer in een acute fase optreedt, als complicatie kun je dan last krijgen van een vergrote milt of het kan zijn dat je lever is beschadigd, hierdoor kun je dan geelzucht krijgen.
Heb je de ziekte van Pfeiffer dan kan dit ervoor zorgen dat je langdurig en zwaar vermoeid bent, bij lichte inspanning kun je al zwaar vermoeid zijn. Als je de symptomen van de ziekte van Pfeiffer hebt lijkt het erop dat je griep hebt, je krijgt last van koorts, keelpijn en je zult veel hoofdpijn hebben. Normaal gesproken is het zo als je last hebt van hoofdpijn of koorts je hier binnen een paar dagen vanaf kunt zijn, maar als je de ziekte van Pfeiffer hebt is dat niet zo, nu zal je merken dat dit langer zal gaan duren. Andere symptomen die je kunt hebben als je bent besmet met de ziekte van Pfeiffer zijn dat je geen lekker gevoel kunt hebben, je kunt je wat misselijk voelen, of je kunt je mond niet ver genoeg meer open doen en een verhoogde speekselproductie kan ook bij de symptomen horen. Als je een paar dagen de ziekte van Pfeiffer hebt zul je opgezwollen lymfeklieren krijgen in je hals, oksels en liezen. Andere symptomen die bij de ziekte van Pfeiffer kunnen horen zijn geelzucht of huiduitslag, dit kun je ook hebben als je rode hond hebt. Al deze symptomen zul je na een paar weken weer zien verdwijnen, maar je moet er wel rekening mee houden dat je nog wel enkele weken zwak en futloos zult zijn.
Heb je de ziekte van Pfeiffer dan hoef je hier niet bang van te worden, de ziekte kan in de meeste gevallen geen kwaad. Je moet als je de ziekte van Pfeiffer hebt er wel voor zorgen dat je voor een langere tijd rust houdt. Het is belangrijk dat je meteen als je merkt dat je de ziekte van Pfeiffer hebt al begint met rusten, doe je dit niet dan kan de genezing veel langer duren. Men weet niet hoelang je de ziekte van Pfeiffer kunt hebben, het kan soms erg lang duren, dit kan weken en zelfs maanden zijn. Voordat je helemaal bent hersteld van de ziekte van Pfeiffer ben je al snel een aantal weken verder, hierbij kan dan ook de vermoeidheid en het hebben van te weinig energie wel maanden aanwezig zijn. Het is eigenlijk zo dat je niet behandeld kunt worden voor de ziekte van Pfeiffer. Omdat je afweersysteem het virus op zal ruimen zal de ziekte vanzelf weer overgaan.
Wil je de genezing van de ziekte van Pfeiffer bevorderen dan moet je om te beginnen heel goed naar je lichaam luisteren. Wanneer je jezelf erg moe voelt moet je voldoende rust nemen, normaal gesproken hoef je als je de ziekte van Pfeiffer hebt niet van school of van je werk thuis te blijven. Bij de ziekte van Pfeiffer kun je de symptomen hebben van een opgezette of pijnlijke lever, als je dit hebt wordt er wel geadviseerd dat je geen alcohol moet drinken, zeker niet tijdens de genezing.. Heb je de ziekte van Pfeiffer dan is het belangrijk dat je gezond en gevarieerd drinkt en eet, het gebruik van vet eten kun je beter vermijden tijdens de genezing van de ziekte van Pfeiffer.
Wanneer je last hebt van keelpijn, vergrote klieren in je hals en je bent al langere tijd moe. Dan is de kans groot dat het om Pfeiffer gaat. Er zal dan bloed worden geprikt om te zien of dat het inderdaad Pfeiffer is. Maar er kan niet aangegeven worden hoelang de ziekte gaat duren of hoe ernstig het is (de een zal meer klachten hebben dan de ander).
Als je de diagnose Pfeiffer krijgt, wat doe je dan?
De ziekte van Pfeiffer kan niet behandeld worden, je moet het uitzieken. Maar je kunt wel iets nemen als je pijn hebt. Doordat het wordt veroorzaakt door een virus, heeft antibiotica geen zin, wat kun je wel doen?
