De buis van Eustachius is de verbinding tussen de middenoorholte en de keel-neusholte. Normaal gesproken is deze buis afgesloten door het elastische kraakbeen en de slappe wanden die zich hierin bevinden. Dit zorgt ervoor dat bacteriën en ongewenste stoffen niet vanuit de keel in het middenoor kunnen komen. De buis van Eustachius wordt bij het slikken of geeuwen heel even geopend door twee spiertjes die zich hier bevinden.
Op het moment dat de luchtdruk rondom ons afneemt, wordt het trommelvlies naar buiten gedrukt. Dit komt doordat de druk in het middenoor in dat geval groter is dan de druk aan de buitenkant van het trommelvlies. Als gevolg hiervan kan het trommelvlies minder goed bewegen, waardoor we iets doffer horen. De buis van Eustachius zal in dit geval ook even open gaan, zodat de druk aan beide zijden van het trommelvlies weer gelijk wordt. Soms komt dit doordat we geeuwen of slikken, maar het komt ook voor dat de buis zich vanzelf opent. Het openen van de buis zorgt ervoor dat er even een open verbinding is tussen de middenoorholte en de keel-neusholte, waardoor onderdruk of overdruk kan worden opgeheven. Daarnaast kan er op deze manier ook slijm worden afgevoerd.
Vocht achter trommelvlies komt vaak voor bij kinderen, omdat het systeem van het openen van de buis van Eustachius bij hen niet altijd goed werkt. In sommige gevallen kan er helemaal geen lucht meer in de middenoorholte terecht komen, bijvoorbeeld doordat de buis van Eustachius niet goed functioneert of doordat de buis door een vergrote neusamandel wordt dichtgedrukt.
Het is daarnaast ook mogelijk dat vocht achter trommelvlies wordt veroorzaakt door een verkoudheid. De bacteriën bij verkoudheid kunnen namelijk via de buis van Eustachius in het middenoor terecht komen en hier een ontsteking veroorzaken. Verder kun je bij een middenoorontsteking last krijgen van vocht achter trommelvlies. Een middenoorontsteking is een infectie van het middenoor, waarbij het slijmvlies van de buis van Eustachius gezwollen is en daardoor geen vocht kan afvoeren. Soms zullen er in het vocht dat achter het trommelvlies opgesloten zit bacteriën en virussen zitten.
Vocht achter trommelvlies is niet pijnlijk, maar het veroorzaakt vaak wel tijdelijke slechthorendheid. Bij jongere kinderen kan dit een aantal vervelende gevolgen hebben, aangezien zij vanwege hun leeftijd goed moeten kunnen horen om taal te leren. Zo kan een jong kind met een slijmoor gehoorverlies echt achterstand in de taalontwikkeling oplopen. Als je vaker last hebt van vocht achter trommelvlies, kan dit tot gevolg hebben dat de gehoorbeentjes beschadigd raken. De gehoorbeentjes kunnen bijvoorbeeld minder beweeglijk worden of geen contact meer met elkaar maken. Hierdoor ontstaat geleidingsverlies.
Het kan zo zijn dat vocht achter trommelvlies samen gaat met een middenoorontsteking. Je zult dan niet alleen last hebben van tijdelijke slechthorendheid of doorheid, maar je zult tevens oorpijn krijgen. Het is ook mogelijk dat er smerig vocht of vocht met bloed uit één van beide oren komt. De oorpijn kan zo heftig zijn dat je je er ziek door kunt gaan voelen. Bij kinderen die jonger zijn dan twee jaar treedt vaak ook koorts op. Verder is het mogelijk dat de huid in de gehoorgang gaat ontsteking. Dit wordt veroorzaakt door infectie met een bacterie of een schimmel. Bij een ontsteking van de gehoorgang ziet de gehoorgang er rood en gezwollen uit.
Als je kind jonger dan twee jaar is en je denkt dat hij of zij oorpijn heeft, is het belangrijk om een arts te raadplegen. Ga daarnaast ook langs een arts als de oorpijn en koorts bij je kind drie dagen of langer aanhouden of als er langer dan twee weken vocht uit het oor loopt. Heeft je kind voor de derde keer binnen een jaar last van oorpijn? Ook dan is het belangrijk om langs een arts te gaan. Doe dit ook als je kind oorpijn heeft en veel huilt.
Als je als volwassene last hebt van vocht achter trommelvlies, dien je contact op te nemen met je huisarts als de oorpijn je te veel wordt. Ook wanneer de oorpijn langer aanhoudt dan twee weken is het belangrijk om een arts te raadplegen.
De huisarts zal met een oorlamp in het oor kijken om te zien of er vocht achter trommelvlies zit. Indien dit het geval is, zal dit meestal niet heel snel verdwijnen. Soms kan het wel maanden blijven zitten. Daarom heeft het geen zin om na enkele dagen alweer naar de behandelend arts te gaan om te laten controleren of het vocht weg is.
Bij kinderen die nog jong zijn zal de huisarts geen gehooronderzoek uitvoeren. Indien echter blijkt dat het gehoor na een tijd toch verminderd blijft, zal de huisarts je kind waarschijnlijk doorverwijzen naar een keel-neus-oorarts
Meestal kan vocht achter trommelvlies niet zoveel kwaad, aangezien de ontsteking vaak vanzelf weer geneest binnen enkele weken. Als een jong kind last heeft van een slijmoor en er sprake is van een verlate taal-spraakontwikkeling, zal de behandelend arts in de meeste gevallen buisjes in het trommelvlies plaatsen en soms ook de neusamandel verwijderen. Dit zal vaak ook worden gedaan indien de middenoorontsteking steeds terugkomt. Heeft je kind al trommelvliesbuisjes en loopt hij of zij alsnog een slijmoor op? In dat geval zal de arts vaak oordruppels met antibiotica en corticosteroïden voorschrijven om de ontsteking tegen te gaan.
Veel mensen maken de oren schoon met een wattenstokje, maar dit kan juist een ontsteking veroorzaken. Het oorsmeer wordt door het wattenstokje namelijk verder de gehoorgang ingeduwd, waardoor hier een prop ontstaat en hierachter een ontsteking kan ontstaan. Het is dus niet aan te raden om de oren schoon te maken met een wattenstokje. Als je dit niet doet, kun je een (verdere) ontsteking voorkomen.
Heeft je kind last van vocht achter trommelvlies? Dan kan hij of zij veel last hebben van de radio, televisie of andere geluiden. Het is daarom belangrijk dat je een rustige omgeving voor je kind creëert. Als gevolg van de tijdelijke slechtshorendheid die in de meeste gevallen optreedt, kan het kind je minder goed verstaan. Kijk hem of haar daarom aan als je iets zegt, praat niet te snel en spreek duidelijk. Vraag ook aan je kind of hij of zij je heeft verstaan en herhaal wat je hebt gezegd indien dit nodig is. Als je kind iets je vraagt, reageer dan direct. Wijst je kind iets aan zonder hierbij te praten? Vraag dan wat hij of zij bedoelt. Verder kan het goed zijn om je kind voor te lezen in een rustige omgeving. Hier wordt hij of zij niet alleen rustig van, maar het vergroot ook de woordkennis en de spraakvaardigheid.
Als laatste is het belangrijk dat de begeleidster of leerkracht van de crèche of school weet wat er met je kind aan de hand is. Zo kan hij of zij hier rekening mee houden.
