Eén van de voornaamste symptomen van hielspoor is pijn onder de hiel. De pijn ontstaat meestal in de ochtend of als je een lagere tijd hebt stilgezeten. Meestal verzacht de pijn door een stukje te gaan lopen of de hiel warm te maken. Als je een zware vorm hebt van hielspoor dan gaat lopen geen oplossing bieden. Het wordt zelfs lastig om te gaan lopen. Vooral bij het opstarten komt er veel pijn vrij waardoor je weer wil stoppen met lopen. Door een hielspoor kan je problemen krijgen met lang stil staan. Dit is lastig als je een staand beroep uitoefent. De problemen kunnen zeer pijnlijke voeten veroorzaken tijdens het werken. De typische pijn onder de hiel die ontstaat door een hielspoor kan ook ontstaan bij het autorijden. Dit komt door de onnatuurlijke stand van de voet tijdens het rijden. Een nadeel van hielpijn is dat je het niet echt duidelijk kan aanwijzen. De pijn lijkt in de volledige hiel te zitten. Als je de hiel zelf aanraakt voelt het beurs aan. De pijn kan overigens per dag verschillen. Soms is de pijn de ene dag erger dan andere dagen.
Als je bewijs wilt van een hielspoor dan kan je eventueel een röntgenfoto maken. Dit wordt niet altijd gedaan omdat een hielspoor niet altijd te herkennen is op een foto. Bij een hielspoor is soms een stukje kalk zichtbaar op de peesplaat. Het plekje zit meestal op de plek waar de peesplaat aan de hiel gehecht zit. Toch zegt een röntgenfoto lang niet alles. Er zijn genoeg patiënten zonder zo’n plekje en problemen met hun hiel. Er zijn ook patiënten die op de röntgenfoto duidelijk een hielspoor hebben, maar nergens last van hebben. Dit is de reden dat er bijna nooit meer een röntgenfoto gemaakt wordt. Aan de hand van de symptomen kan een arts of fysiotherapeut de diagnose hielspoor geven.
Er zijn bepaalde groepen die een groter risico lopen op een hielspoor. Ondanks dat bepaalde groepen een groter risico lopen kan iedereen het krijgen. Het zijn vooral oudere mensen die last krijgen van een hielspoor. Ook vrouwen kunnen sneller last krijgen van een hielspoor. Het is zelfs één van de meest voorkomende blessures bij vrouwen. Sporters kunnen ook een hielspoor krijgen doordat ze de voet zwaarder belasten. Als je een staand beroep uitvoert loop je ook een hoger risico. Kinderen kunnen ook last krijgen van een hielspoor. Bij kinderen gaat het uiteindelijk om een Morbus Server. Dit is een aandoening die gelukkig vanzelf overgaat nadat de kinderen ouder worden. Als de symptomen lijken op een hielspoor en je in de risicogroep valt is het slim om zo snel mogelijk te handelen. Als je te lang met een hielspoor blijft lopen is het lastiger om er ooit weer vanaf te komen. Probeer altijd op de symptomen te letten en zo snel mogelijk in te grijpen.
De hielspoor is eigenlijk niet altijd duidelijk en kan per patiënt verschillen. Als je bij de risicogroepen hoort is dit waarschijnlijk de oorzaak. Officieel is hielspoor een overbelastingblessures. Vrouwen met een staand beroep lopen bijvoorbeeld een groot risico op deze blessure. Soms is er ook een daadwerkelijke overbelasting ontstaan. Bijvoorbeeld doordat er te hard aan de pezen getrokken wordt tijdens het hardlopen. Door overbelasting kan de aanhechting van de peesplaat ontstoken raken. Dit wordt ook wel een peesplaatontsteking genoemd. Deze blessure staat in de volksmond bekend als hielspoor. Als je een sport beoefent loop je altijd het risico op een hielspoor ontsteking. Alleen bij fietsen en zwemmen loop je geen risico. Hardlopen is een sport waarbij je het meeste risico loopt. Een andere oorzaak kan zijn dat je voet een afwijking heeft waardoor je sneller hielspoor ontwikkelt. Bijvoorbeeld als je een te holle stand hebt van de voet kan de pees sneller gaan irriteren. Het dragen van slechte schoenen en overgewicht kan ook een rol spelen.
Er zijn verschillende manieren om een hielspoor te behandelen. Je kan jezelf gaan behandelen of een fysiotherapeut inschakelen. Doordat er verschillende behandelingen mogelijk zijn is het lastig om een keuze te maken. Het is belangrijk om voor een behandeling te kiezen waar je zelf een prettig gevoel bij hebt. Gemiddeld duurt een hielspoor blessure 0 tot 6 maanden. Er zijn ook patiënten die 1 jaar tot 3 jaar last blijven houden van de blessure. Slechts 5% van de patiënten heeft meer dan 3 jaar last van een hielspoor.
Als hielspoor in het beginstadium zit kan je een hoop zelf doen om hielspoor te behandelen. Het is wel belangrijk om bij de symptomen van hielspoor eerst naar de huisarts te gaan. De huisarts kan eerst zelf een diagnose stellen. Als de diagnose juist gesteld is kan de arts meteen tips geven voor de behandeling. In het beginstadium is het slim om te kijken naar je schoenen. Geven je schoenen bijvoorbeeld nog wel voldoende steun? Misschien is het tijd om nieuwe schoenen aan te schaffen. Eventueel kan je met je nieuwe schoenen extra ondersteuning krijgen met bijvoorbeeld inlegzolen of steunzolen die hielspoor tegengaan. Sommige hebben ook baat bij een nachtspalk. Probeer ook elke dag wat tijd vrij te maken voor rekoefeningen. Heb je het vermoeden dat overgewicht een oorzaak van hielspoor kan zijn? Probeer je gewicht te bestrijden en een dieet te volgen. Voor de pijn kan de huisarts eventueel pijnstillers en ontstekingsremmers voorschrijven. Je kan ook de hiel koelen met ijs tegen de pijn.
Werkt de zelfhulp na een tijdje nog steeds niet? Laat je door de huisarts doorverwijzen naar een podotherapeut. Een podotherapeut zal aan de slag gaan met op maat gemaakte steunzolen. Deze zolen geven de hiel de juiste ondersteuning tegen hielspoor.
Een andere manier waarop je jezelf kan behandelen is de fysiotherapeut. Tegenwoordig heb je geen officiële doorverwijzing meer nodig. Als de huisarts heeft vastgesteld dat het om een hielspoor gaat, dan kan je zelf naar de fysiotherapeut gaan. De fysiotherapeut kan ervoor kiezen om shockwave therapie toe te passen. Dit begint steeds meer de standaard behandeling te worden bij hielspoor. Het voordeel van shockwave therapie is dat je vrij snel goede resultaten kan boeken. Daarnaast zal de fysiotherapeut je oefeningen meegeven. Daarbij worden ook krachttrainingen geadviseerd. Als dit allemaal niet werkt kan je weer terug naar de huisarts. De huisarts kan alternatieve behandelingen voorstellen zoals injecties met corticosteroïden of in het uiterste geval zelfs een operatie.
