De ziekte van Bechterew is dus een vorm van ontstekingsreuma. Als eerste raken meestal de gewrichten van de wervelkolom ontstoken en de gewrichten die de wervelkolom met het bekken verbinden. De rug gaat pijnlijk en stijf aanvoelen en uiteindelijk kunnen de botten en het kraakbeen ook ontstoken raken. Hierdoor maakt het lichaam meer botweefsel aan, waardoor de rugwervels aan elkaar gaan groeien en misvormd raken. De klachten houden niet continu aan, maar heftige periodes en periodes met relatief weinig klachten wisselen elkaar af.
Het is niet helemaal duidelijk hoe de ziekte van Bechterew precies ontstaat, maar het lijkt erop dat verschillende factoren hierbij een rol spelen. Meestal komt de aandoening vaker voor binnen een familie en daarom lijkt het erop dat erfelijke factoren in ieder geval een rol spelen. Ook heeft negentig procent van de mensen met deze ziekte de erfelijke factor HLA-B27 in het bloed, terwijl maar acht procent van de mensen zonder Bechterew deze stof in het bloed heeft. Er wordt geschat dat een kind van een vader of moeder met de ziekte van Bechterew ongeveer tien procent kans heeft om deze aandoening ook te krijgen.
Naast de erfelijke factoren wordt ook gedacht dat infecties van de darmen of urinewegen wellicht een rol spelen bij het ontstaan van de ziekte van Bechterew. In eerste instantie richt het afweersysteem van ons lichaam zich bij zo'n infectie eerst op de infectie zelf. Op het moment dat deze infectie echter voorbij is, kan het afweersysteem zich tegen het eigen lichaam gaan richten. Hierdoor ontstaan dan de chronische ontstekingen in de gewrichten.
De meest voorkomende symptomen van de ziekte van Bechterew zijn pijn en stijfheid in de lage rug en de bilstreek. Deze klachten komen bij vrijwel alle personen met deze ziekte voor. Over het algemeen zul je het meest last hebben van deze klachten vlak na het opstaan in de ochtend of wanneer je lange tijd dezelfde houding hebt aangenomen. Lichaamsbeweging zorgt ervoor dat deze klachten afnemen, waardoor je hier aan het einde van de dag vrijwel geen last meer van hebt.
Naast chronische ontstekingen in de wervelkolom en het bekken kunnen er ook ontstekingen ontstaan in de knieën, enkels, heupen, schouders en in sommige gevallen in de achillespees. Verder kan het ook voorkomen dat het regenboogvlies in het oog ontsteekt. Als dit het geval is, ziet het oog er rood uit en is het gevoelig voor licht. Ook voelt het pijnlijk aan. De pijn en stijfheid kunnen zorgen voor een slechte nachtrust en dit heeft bij veel menen met de ziekte van Bechterew ook vermoeidheid als gevolg.
Het komt regelmatig voor dat de ruggenwervels door de ziekte van Bechterew volledig aan elkaar groeien. Hierdoor zal de gehele wervelkolom verstijven. We noemen dit ook wel het 'bamboe-effect', omdat de bruggen tussen de wervelkolom en de wervels eruit gaan zien als een bamboestengel. De pijn zal wel minder worden, aangezien de botten en de vergroeiingen nu minder langs elkaar heen schuren. Wel verandert de vorm van de wervelkolom en zul je steeds meer naar voren gebogen gaan lopen.
Aan de hand van verschillende factoren kan de diagnose ziekte van Bechterew worden gesteld. In de beginfase is het vaak moeilijk om de juiste diagnose te stellen, omdat de pijn en stijfheid die dan optreden ook op andere aandoeningen kunnen wijzigen. Er is ook nog geen enkel standaard onderzoek om vast te stellen of het om de ziekte van Bechterew gaat. Het kan daarom soms wel jaren duren voordat de behandelend arts de juiste diagnose kan stellen.
In eerste instantie zal de arts luisteren naar jouw persoonlijke verhaal. Daarna zal hij vragen of de ziekte van Bechterew vaker in de familie voorkomt. Ook wordt nagegaan of je aan psoriasis lijdt en of je eerder last hebt gehad van ontstekingen aan de darmen of urinewegen (voordat de symptomen van Bechterew ontstonden). Verder zal de arts met een lichamelijk onderzoek nagaan of er pijnlijke plekken in het bekken of de rug zijn.
Er kan wel een bloedtest worden gedaan waarbij wordt onderzocht of de erfelijke stof HLA-B27 in het bloed aanwezig is. Dit geeft echter ook niet altijd duidelijk, omdat de stof ook bij een aantal mensen voorkomt die geen Bechterew hebben. Daarbij komt de stof bij tien procent van de Bechterew-patiënten niet voor in het bloed. Daarnaast kan de behandelend arts ervoor kiezen om een röntgenfoto te maken van het SI-gewricht onderin de rug. Als de ziekte al verder gevorderd is, kan dit gewricht beschadigd raken. Is de ziekte van Bechterew nog in de beginfase? Dan zal een röntgenfoto van dit gewricht weinig duidelijkheid geven.
De ziekte van Bechterew is helaas nog niet te genezen. Wel zijn er enkele behandelingsmethoden die gericht zijn op het verminderen van de klachten, waardoor de pijn en stijfheid dus minder zullen worden. Zodra de behandelend arts heeft vastgesteld dat het om de ziekte van Bechterew gaat, wordt je doorverwezen naar een reumatoloog. Deze arts kan je ontstekingsremmers en/of pijnstillers voorschrijven. In de meeste gevallen gaat het hierbij om pillen, maar er kan ook worden gekozen voor bepaalde ontstekingsremmers die in de ontstoken gewrichten moeten worden gespoten. Vaak moet je de medicijnen meerdere jaren achter elkaar blijven gebruiken en in sommige gevallen zelfs je hele leven.
Het is ook mogelijk dat biologicals een uitkomst kunnen bieden, waardoor je minder last zult hebben van de symptomen. Deze medicijnen hebben invloed op de lichaamseigen stoffen van het afweersysteem. Op die manier kunnen de gewrichtsontstekingen worden geremd. De biologicals worden toegediend met een injectie of een infuus. Indien de wervelkolom erg vergroeid en verstijfd is, kan er worden gekozen voor een operatie. Deze operaties zijn echter niet zonder risico en daarom wordt dit alleen gedaan in ernstige gevallen.
Als je de ziekte van Bechterew hebt, is het belangrijk om te blijven bewegen. Lichaamsbeweging zal de klachten namelijk verminderen, omdat dit de spieren en gewrichten soepel houdt. Je kunt bijvoorbeeld aan een sport gaan doen, zoals zwemmen. Maar je kunt natuurlijk ook elke dag een rondje wandelen of fietsen. In periodes wanneer je minder last hebt van de klachten, is het alsnog belangrijk om dagelijks voldoende lichaamsbeweging te krijgen. Ook kan een fysiotherapeut een speciaal oefenprogramma voor je samenstellen.
